DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.48105#0113
- Startseite des Bandes
- Alle zugehörigen Werke
- Bibliographische Information
- Literatur zu den historischen Beständen der Universitätsbibliothek Heidelberg
IX. Anth.Pal.epp. demonstrat. 127—129. (Euphem. 42,62,63) 101
129. ΝΕΣΤΟΡΟΣ.
Εις τον έν Πν&οΐ δράκοντα.
C. Ρ1Μ
C
Είςπε τδ μεν, τδ δ’ έμελλε, τδ δ’ ήν έτε νω&ρδν έν εννγ],
ανταρ δ δε-φήβαξ ποταμω υπέ&ηκε γένεεον'
tem versus (IX 128, 129) unum carmen efficiunt in P1E, non item
in PP1: nam autographon Plan. ep. IX 129 in textu, sed IX 128
in margine alio atramento scriptum exhibet; ad indicandum or-
dinem epp. litterae: a disticho in margine, β quinque versibus
in textu exaratis, adpositae sunt (inter IX 310 et 129, i. e. inter
capitis Ia 32 n. 17 et 19 inserendum esse IX 128 monuit scriba,
cum idem signum et in fine ep. 310 et ab initio distichi
adpinxit); IX 129 ex Nestoris Larandensis Transformationibus
(una cum IX 364 et 537) petitum esse censet Meineke, versus
septem (128 sq.) 'uno tenore scribendos’ ad illas Metamorpho-
ses refert Dilthey; versus, ut ex eodem Larandensis carmine
petiti, ita non continui se excepisse mihi videntur p. 100,
8—11 PlMIa c. 32 (ίΐς Jaa), 18; P1E I 33, 18 vs. 1 sq.; disti-
chon (ut carmen peculiare) inest in Euphemiana n. 62 (EE f.
159r, Ep f. 263v) 8 indicem auctoris om. P1ME (Νέβτορος P1E)
9 lemmate caret P1M; εις τον Πν&εον δράκοντα septem ver-
sibus praemittunt P1B; εις δράκοντα E, έκτε. τΐοταμ δλ. add. L |
de Pythone cf. Call. hymn. 4, 91 κείνο ϋ’ηρίον αίνογένειον
(v. 129, 2) άπδ Πλείΰτοΐο κα&έρπον Παρνηΰδν νεφόεντα ττερε-
ΰτέφει εννέα κνκλοις, Claudian. in Ruf. I praef. 3 'Python —
qui spiris tegeret montes, hauriret hiatu flumina, sanguineis,
tangeret astra iubis’ 10 Ιρπε PP1 | σβένννντο: cf. IX 549, 2
11 κέκονεΰτο ΕΕ·Ρ | έτι Aac | in PP1 post &ηρ signum·,· (in
marg.) est adpictum idemque ante εϊρπε (129, 1) iteratum ||
1 sqq. PlMIa c. 32, 19; P1E I 33, 18 v. 3—7; Euphem. n. 63
(EE 159r, Ep 263v) 1 nom. auctoris om. E 2 triplici
lemmate instructum est in P: p. 376 scripsit L 'είσ τον αν
ομοίωΰ: —quibus subiecit Verba ή αντη έννοια- p. 377 ad-
posuit in marg. exteriore (ad 129, 4) idem L 'είΰ i αν δρά-
κοντα’ , denique in marg. superiore (eiusdem pag.) C lemma
supra (1. 2) allatum adiunxit | είΰ τΓόΊν πν&ιλον1 δράκοντα Ρ1Μ,
είΰ τον αντόν Ε 3 είρηε Aao | τό δ’ Ρ1Μ | τδ δ’ έτι. P, in-
serunt ην Ρ1 Ε | νω&ρον ΕΕ·Ρ; βραδν superscr. sch.B | ένεννηι Ρ
ενευνή Ε 4 ο ΡΡ1Μ (Ρ1Ε), δ Ε | ποταμώ ΡΕΡ·Ρ | (έπέ&ηκε Ρ1* * * * * * * * 9 * 11) |
γένον Ρρ= γέννν Aac, γένειον Ρ1Ε (γέννν ην ex pristina scrip-
tura Palatina non reposuerim)
129. ΝΕΣΤΟΡΟΣ.
Εις τον έν Πν&οΐ δράκοντα.
C. Ρ1Μ
C
Είςπε τδ μεν, τδ δ’ έμελλε, τδ δ’ ήν έτε νω&ρδν έν εννγ],
ανταρ δ δε-φήβαξ ποταμω υπέ&ηκε γένεεον'
tem versus (IX 128, 129) unum carmen efficiunt in P1E, non item
in PP1: nam autographon Plan. ep. IX 129 in textu, sed IX 128
in margine alio atramento scriptum exhibet; ad indicandum or-
dinem epp. litterae: a disticho in margine, β quinque versibus
in textu exaratis, adpositae sunt (inter IX 310 et 129, i. e. inter
capitis Ia 32 n. 17 et 19 inserendum esse IX 128 monuit scriba,
cum idem signum et in fine ep. 310 et ab initio distichi
adpinxit); IX 129 ex Nestoris Larandensis Transformationibus
(una cum IX 364 et 537) petitum esse censet Meineke, versus
septem (128 sq.) 'uno tenore scribendos’ ad illas Metamorpho-
ses refert Dilthey; versus, ut ex eodem Larandensis carmine
petiti, ita non continui se excepisse mihi videntur p. 100,
8—11 PlMIa c. 32 (ίΐς Jaa), 18; P1E I 33, 18 vs. 1 sq.; disti-
chon (ut carmen peculiare) inest in Euphemiana n. 62 (EE f.
159r, Ep f. 263v) 8 indicem auctoris om. P1ME (Νέβτορος P1E)
9 lemmate caret P1M; εις τον Πν&εον δράκοντα septem ver-
sibus praemittunt P1B; εις δράκοντα E, έκτε. τΐοταμ δλ. add. L |
de Pythone cf. Call. hymn. 4, 91 κείνο ϋ’ηρίον αίνογένειον
(v. 129, 2) άπδ Πλείΰτοΐο κα&έρπον Παρνηΰδν νεφόεντα ττερε-
ΰτέφει εννέα κνκλοις, Claudian. in Ruf. I praef. 3 'Python —
qui spiris tegeret montes, hauriret hiatu flumina, sanguineis,
tangeret astra iubis’ 10 Ιρπε PP1 | σβένννντο: cf. IX 549, 2
11 κέκονεΰτο ΕΕ·Ρ | έτι Aac | in PP1 post &ηρ signum·,· (in
marg.) est adpictum idemque ante εϊρπε (129, 1) iteratum ||
1 sqq. PlMIa c. 32, 19; P1E I 33, 18 v. 3—7; Euphem. n. 63
(EE 159r, Ep 263v) 1 nom. auctoris om. E 2 triplici
lemmate instructum est in P: p. 376 scripsit L 'είσ τον αν
ομοίωΰ: —quibus subiecit Verba ή αντη έννοια- p. 377 ad-
posuit in marg. exteriore (ad 129, 4) idem L 'είΰ i αν δρά-
κοντα’ , denique in marg. superiore (eiusdem pag.) C lemma
supra (1. 2) allatum adiunxit | είΰ τΓόΊν πν&ιλον1 δράκοντα Ρ1Μ,
είΰ τον αντόν Ε 3 είρηε Aao | τό δ’ Ρ1Μ | τδ δ’ έτι. P, in-
serunt ην Ρ1 Ε | νω&ρον ΕΕ·Ρ; βραδν superscr. sch.B | ένεννηι Ρ
ενευνή Ε 4 ο ΡΡ1Μ (Ρ1Ε), δ Ε | ποταμώ ΡΕΡ·Ρ | (έπέ&ηκε Ρ1* * * * * * * * 9 * 11) |
γένον Ρρ= γέννν Aac, γένειον Ρ1Ε (γέννν ην ex pristina scrip-
tura Palatina non reposuerim)