DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.48105#0239
- Intro Page
- All related items
- Bibliographic information
- Digitized literature on the "Special collections" of Heidelberg University Library
IX. Anth. Pal. epp. demonstrativa 278—280. (Fr. Cor. Phil.) 227
vvv γε μό&ον κορέΰαΰ&ε κοά εις έμον άμπανβαβ&ε 5
νπνον, άνεκάτου δήμος Ένναλίον.’ Μ 82Γ
280. ’ΑΠΟΛΛΩΝΪΔΟΤ. C. Μ
Εις Λαελεον ύπατον | 'Ρωμαεον. C
5 Ααίλεος, Αν <5 ον ίων νπατον κλέος, είπεν ά&ρήβας
Ενρώταν’ 'Σπάρτης χαΐρε φέρεβτον νδωρά
τοντον καλεε δεά τό σνμπλενσαε τω Άεδτ]' ον γάρ ένανμάχονν
πρότερον (superscr. οντοε πρώην), άλλα πεζή έμάχοντο' στόλος
γάρ κυρίως ό ναντεκός στρατός άπό τον στέλλα’ | ώσπάλε ex
ω πόλε cr. Ρ | *παντα (σπ? Aar) Ρ; Bassi verba πάλε πρόσ&εα
πάντα (τρ.) referenda vid. ad Dioscoridea: (τρ.) δεεκννς άντέα
πάντα VII 229, 3; cf. etiam Λαναοες πάλεν ’Ίλεος άλλη ’έπλετο IX
289, 5 (Bassi) ρ. 226, 8 τρανματα Ρ; 'παρά το τρώ τό τετράσκω’
sch.B (ν. Et. Μ. 764, 28) | καε στερνοεσ Ρ κην στέρνοες ΡΙ | ένεστε Ρ
1 ν. 305, 3 j εεσ έμον ΡΡ1, αεσεμον Jac.; cf. ονκ έμός et ές
καλόν apud Bass. VII 391, 4 et IX 236, 5 2 ύπνον Ρ (εεν
έμον ν. είς έμον άμπ. νπνω sive potius ησνγοε άμπ. λοεπόν
FG. Schmidt) | άνεκάτον Ρ -κήτου Pl; cf. IX 289, 7 | δημοσ
Ρ Ρ1, κώμος? σμήνος?· fort. reponendae in hoc ep. praeter tradi-
tas doricae formae Λα&αεας, τρεακοσεονς, Άεδας (cf. αντός έγών
Αεδας ένέπα VII 391, 3 Bassi), δαμος || 3 sqq. Ρ1Μ 1. Ia c. 74 (είς
σόμπαν), 2; Plb I 79, 2, Pls 76, 2 3 άπολλανε^ Ρ1Μ
4 νπατ ρωμαεον C; ep. pars prior in ρ. 402, altera in p. 403
exstat, unde accidit, ut eandem fere notulam C bis adponeret,
ad initium ep. hanc: ξτ (ξητεε) την ’έννοεαν Αησ^ γραφ^ησ* 1 * * 4, et
in ρ. 403 ad vs. 5 sq.: ξτ την τ γράμμα (έπεγράμματος ?) έννοεΓαν\
Irrisorium ep. putat Hillscher scriptum esse in auctorem operis
molesta doctrina referti, in poetam imitatorem, qui imitatrices
aves 'σνμβολον sui ipsius’ vidisset; mihi ep. non σκωπτεκόν
vid., sed Apollonides tantum id egisse, ut Laelium Musis
litterisque operam navantem volucrum sollertium concentu tam-
quam doctrinae simulacro forte oblato ad studia illa etiam
acrius incitatum esse afferret. Mutila duo exstare epp., super-
esse prioris epigrammatis distichum primum (180, 1 sq.), alterius
posteriora dist. tria (280, 3—8), alienas inter se particulas velut
eiusdem carminis conflatas esse censent Br., Jac., Harberton;
mihi indicata primis versibus regio nec aliena vid. ab ep. argu-
15*
vvv γε μό&ον κορέΰαΰ&ε κοά εις έμον άμπανβαβ&ε 5
νπνον, άνεκάτου δήμος Ένναλίον.’ Μ 82Γ
280. ’ΑΠΟΛΛΩΝΪΔΟΤ. C. Μ
Εις Λαελεον ύπατον | 'Ρωμαεον. C
5 Ααίλεος, Αν <5 ον ίων νπατον κλέος, είπεν ά&ρήβας
Ενρώταν’ 'Σπάρτης χαΐρε φέρεβτον νδωρά
τοντον καλεε δεά τό σνμπλενσαε τω Άεδτ]' ον γάρ ένανμάχονν
πρότερον (superscr. οντοε πρώην), άλλα πεζή έμάχοντο' στόλος
γάρ κυρίως ό ναντεκός στρατός άπό τον στέλλα’ | ώσπάλε ex
ω πόλε cr. Ρ | *παντα (σπ? Aar) Ρ; Bassi verba πάλε πρόσ&εα
πάντα (τρ.) referenda vid. ad Dioscoridea: (τρ.) δεεκννς άντέα
πάντα VII 229, 3; cf. etiam Λαναοες πάλεν ’Ίλεος άλλη ’έπλετο IX
289, 5 (Bassi) ρ. 226, 8 τρανματα Ρ; 'παρά το τρώ τό τετράσκω’
sch.B (ν. Et. Μ. 764, 28) | καε στερνοεσ Ρ κην στέρνοες ΡΙ | ένεστε Ρ
1 ν. 305, 3 j εεσ έμον ΡΡ1, αεσεμον Jac.; cf. ονκ έμός et ές
καλόν apud Bass. VII 391, 4 et IX 236, 5 2 ύπνον Ρ (εεν
έμον ν. είς έμον άμπ. νπνω sive potius ησνγοε άμπ. λοεπόν
FG. Schmidt) | άνεκάτον Ρ -κήτου Pl; cf. IX 289, 7 | δημοσ
Ρ Ρ1, κώμος? σμήνος?· fort. reponendae in hoc ep. praeter tradi-
tas doricae formae Λα&αεας, τρεακοσεονς, Άεδας (cf. αντός έγών
Αεδας ένέπα VII 391, 3 Bassi), δαμος || 3 sqq. Ρ1Μ 1. Ia c. 74 (είς
σόμπαν), 2; Plb I 79, 2, Pls 76, 2 3 άπολλανε^ Ρ1Μ
4 νπατ ρωμαεον C; ep. pars prior in ρ. 402, altera in p. 403
exstat, unde accidit, ut eandem fere notulam C bis adponeret,
ad initium ep. hanc: ξτ (ξητεε) την ’έννοεαν Αησ^ γραφ^ησ* 1 * * 4, et
in ρ. 403 ad vs. 5 sq.: ξτ την τ γράμμα (έπεγράμματος ?) έννοεΓαν\
Irrisorium ep. putat Hillscher scriptum esse in auctorem operis
molesta doctrina referti, in poetam imitatorem, qui imitatrices
aves 'σνμβολον sui ipsius’ vidisset; mihi ep. non σκωπτεκόν
vid., sed Apollonides tantum id egisse, ut Laelium Musis
litterisque operam navantem volucrum sollertium concentu tam-
quam doctrinae simulacro forte oblato ad studia illa etiam
acrius incitatum esse afferret. Mutila duo exstare epp., super-
esse prioris epigrammatis distichum primum (180, 1 sq.), alterius
posteriora dist. tria (280, 3—8), alienas inter se particulas velut
eiusdem carminis conflatas esse censent Br., Jac., Harberton;
mihi indicata primis versibus regio nec aliena vid. ab ep. argu-
15*