Stadtmüller, Hugo [Hrsg.]: Anthologia Graeca epigrammatvm Palatina cvm Planvdea (3,1): Palatinae libri IX epp. 1 - 563, Planudeae l. I continens (Lipsiae: Teubner, 1906)

IX. Anth. Pal. epp. demonstrativa 310—312. (Fr. Cor. Phil.) 263
'Αρτεμίόος λέλντοα λοχίων χάρις, εμ^αλι d’ "Αρης
ήρκται μαιονβ&αι γαβτέρας ήμετέρας. Μ 8ν
312. ΖΩΝΑ ΣΑΡΔΙΑΝΟΤ. C
Εις δρνν ήμερον | παραίνεσις μη κόπτειν | ίια τον
5 μνθον τον | φάσκοντα άπδ δρνδς | και πέτρας τάς
των άν\θρωπων γενέσεις. C
~&νερ, τάν βαλάνων τάν ματέρα φείδεο κόπτειν,
φειδεο, γηραλεαν ό’ έκκεράιζε πίτνν
1 άρτεμ. λέλνται Ρ: similiter de Lucinae Aegyptiae munere
abrogando dicit ludens Nicarchus XI 18, 5 οντω Βονβαστις
καταλύεται; cf. IX 303 2 γαστέρας ήμετέρας ΡΡ1: γαστέρα
θηλντέραις (et -τέραν s. -τέρων) Jac.; f. ώμοτέρως || 3 sqq. Ρ1Μ 1. Ια
c. 19 (εις δένδρα), 7 3 nom. gent. om. Ρ1, σαρδιαν C; ep. eius-
dem poetae est atque IX 226, VII 632 (Αιοδωρον) 4 ήμερον
et μηκόπτ C 4 sq. διατδν μν τον φάσκον: duas causas par-
cendi quercubus affert poeta: et humani generis ex quercubus
repetitam originem et priscorum hominum ab isdem quaesitum
victum 5 απο δρνδς g πέτρ^ C: verba και πέτρας quamvis
aliena ab epigrammatis argumento adposuit auctor lemmatis
memor Homerici versus τ 163: ον γάρ άπδ δρνός έσσι παλαι-
φάτον ονδ’ άπδ πέτρης 5 sq. τάσ τ ανθρ. C 7 ωνερ ex
usu Leonidae Τ., qui ωνερ et aliis vs. locis et ab initio hexametri
posuit (VII 472, 9) | τάν (potius quam ταν) βαλ. Ρ, των β. Ρ1 |
sch.B adscripsit haec (sumpta ex Pausan. VIII1, 2): τδ γάρ παλαιόν
βάλανοι, φηγόν τροφή τοϊς άνθρώποις ησαν νπδ Πελασγόν πρώ-
τον ενρεθεΐσα (-θεΐσαι sch.w)· η δέ τοιαντη έπι (άπδ Pausan.)
Πελασγόν δίαιτα παρέμενεν ένίοις Αρκάδων ές τοσοντον (ως και
την Πυθίαν, ηνίκα Λακεβδαιμονίοις της (Paus.: γης της) των
Αρκάδων άπηγόρενσεν (-ρενεν Paus.) απτεσθαι, και τάδε είπεΐν
τά έπη' "πολλοί έν ’Αρκαδίη βαλανηφάγοι (βαλλανοφ. seh.B) άν-
δρες ’έασιν (οΐ σ’ άποκωλνσονσιν )> έγω δέ τοι οντι. (οντοι. sch.Β)
μεγαίρω’ 8 φείδεο: cf. VH 632, 6 φει,δομένη (Zonae) | 'αι
της δρνδς βάλανοι, έν εί'δει, προσωποποάας φθέγγονται, τι,νι,
δρντόμω’ perperam schol. Mon.: non glandes, sed se ipsum cum
lignatore colloquentem fingit poeta | έκκεράϊζε·. add. schol.
Mon. ' ηγονν άφάνι,ξε καταχρηστικώς, και "Όμηρος κεραϊζέμεν
πόλιν (cf. Π 830)' λεχεται dg ν.νριως επί φθοράς των κερασφό-
ρων ξωων’ (quae petita sunt ex Eustath. 1608, 34; cf. E. M.
504, 9: κεραιστης- ή μεταφορά άπδ των κεράσι χρωμένων ζοίων) |
7rLiTjW (τ in er. στ?) Ρ