DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.48105#0279
- Intro Page
- All related items
- Bibliographic information
- Digitized literature on the "Special collections" of Heidelberg University Library
IX. Anth. Pal. epp. demonstrativa 314—315. (Fr. Cor. Mei.) 267
μνάΰαε δε κράναν καί άπόΛρο&ί, άν siti Γίλλω
Σιμός άποφ&εμένω παι,δΐ πατήρ ρνεταα Μ 99Γ
apud Pausan. X 12, 6 (vs. 5 άΗά ττελας Νύμφαιΰι καί -Ερμτ/ τώδ’
υπόκειμαι) ρ. 266, 4 5 του παρ’ αίνετικδν C: cf. lemma ep. 313 |
έπι τδ * Cpr (τωι? Car) | κα&ΐβθ'ί'αι} C, cr. Boiss. (nec praeferen-
dum κα&ίβαι) 5 επ’ αιγείρ~^ (i. e. -ροιο) ς π. C; malim ύπ’
αίγείροις καί ζέπί)> πηγαϊς s. και λεπί τδ πελάΰαι s. πληβιάΰαΓ}
πηγαΐς | ωρα &έρ') C 6 ϊζου Ρ ΐζεν Pl; cf. XVI 11, 1 ΐζεν ύπδ
ΰκ. πλάτανον | υπ’ Ρ1 υπο Ρ; ν. Mnasalcae ep. 333 (κράναν τ
αίγείροιοι κατάβκιον) | έν &άδ’ Ρ (cum verbo κάμες, non cum
ΐζευ voculam έν&άδ’ iunxit Mein.) | όδΐτα Ρ 7 πιε &αΰΰον
PlPpc πιε θ'. Plac; πιε δ’ άοβον Heck., πΐ&’ άβΰον Schneidewin |
ίων potius quam ίων Ρ (καί πιε &αρΰαλέως olim ci., nunc malim
πιε ραΰτώναν 'hauri languoris levamentum quod fons largitur’)
1 μναΰε Ρ μναοαι Pl; γνάοεαι inepte Harberton: Nicias
sequitur Homerica i 18; ΐνα καί ποτ’ έων έν πατρίδι γαίτ] μνήβτ]
έμεν θ' 461, ΐνα οπένδ'ηοΟ'α Ο'εοϊβιν άΟ1. έμέ&εν μεμνημένος
ηματα πάντα δ 592, μνήμ’ Έλε'νης χειρων ο 126 | κράναν (cr.
ex -ναι?)Ρ, κράνας frustra Reiske | άποπρόΌτ (&ι factum esse ex
tte non contenderim) Ρ, άπόπρο&εν Pl (-IPW1 solito comp. PP1)
1 sq. av (potius quam άν) P av Pl | επιγγείλλω Pp0 (C), επιγ-
γίλλω (?non -γέλλω) Aao, έπι γίλλω Ρ1Μ, έπι Γίλλω Ρ1Ε (nomen
Γΐλλος ηοη Γΐλλος scribendum esse temere, puto, confidebat
Mein.) | οιμδβ P P1M; v. Theocr. 14,53; ex Callimachi verbis Σιμός
ό Μίκκον (VI 310,1) nemo in Niciae versum inferet έπι Μίκκω |
παριδρύεται Ρ Ρ1Μ Ρ1Ε (nisi quod περιδρ. exhibent Plw-B); ver-
bum partim passive interpretantur reponuntque (Heck. Dubn.):
a (τα Reitz.) έπι Γίλλω Σιμός — παριδρ. 'memor esto fontis, ad
quem, iuxta Cilli signum, statua Simi posita’ s. 'iuxta filium Simus
sepultus est’, ά νεογι?-ά Σιμόν — παιδί παριδρ. ci. Harberton
(praeferas fort. & ποτέ Γίλλω)·, partim verbum active accipiunt:
αν έπι Γίλλω (formam τάν proposuit, non necessariam putabat
Jac.) Σιμός ■— παριδρ. 'fontis, quem propter filium, ad sepul-
crum filii ornandum pater adduxit et lapidibus cinxit’ (Jac.),
s. quem puteali munitum iuxta sepulcrum dedicat (Mackail);
av — παριδρνοατο praeter allatam coniecturam tentavit Harb.;
mihi et παρά displicet post έπί et forma Ιδρύεται, sive activo
sive passivo sensu accipitur; opus videtur, cui praesens aptius
convenit, verbo vi servandi potius quam exstruendi instructo,
unde scripsi άν έπι Γίλλω Σ. άπ. παιδί πατήρ ρύεται, cf. Hom.
ο 35 όοτις οε φνλάΰβει τε ρΰεταί τε, Κ 417 ρύεται ΰτρατόν,
I 396 οΐτε πτολίε&ρα ρύονται, Κ 259 (παιδί πατήρ iam Mahly
restituit, qui τάν — π. π. Ιδρύει proposuit) ||
μνάΰαε δε κράναν καί άπόΛρο&ί, άν siti Γίλλω
Σιμός άποφ&εμένω παι,δΐ πατήρ ρνεταα Μ 99Γ
apud Pausan. X 12, 6 (vs. 5 άΗά ττελας Νύμφαιΰι καί -Ερμτ/ τώδ’
υπόκειμαι) ρ. 266, 4 5 του παρ’ αίνετικδν C: cf. lemma ep. 313 |
έπι τδ * Cpr (τωι? Car) | κα&ΐβθ'ί'αι} C, cr. Boiss. (nec praeferen-
dum κα&ίβαι) 5 επ’ αιγείρ~^ (i. e. -ροιο) ς π. C; malim ύπ’
αίγείροις καί ζέπί)> πηγαϊς s. και λεπί τδ πελάΰαι s. πληβιάΰαΓ}
πηγαΐς | ωρα &έρ') C 6 ϊζου Ρ ΐζεν Pl; cf. XVI 11, 1 ΐζεν ύπδ
ΰκ. πλάτανον | υπ’ Ρ1 υπο Ρ; ν. Mnasalcae ep. 333 (κράναν τ
αίγείροιοι κατάβκιον) | έν &άδ’ Ρ (cum verbo κάμες, non cum
ΐζευ voculam έν&άδ’ iunxit Mein.) | όδΐτα Ρ 7 πιε &αΰΰον
PlPpc πιε θ'. Plac; πιε δ’ άοβον Heck., πΐ&’ άβΰον Schneidewin |
ίων potius quam ίων Ρ (καί πιε &αρΰαλέως olim ci., nunc malim
πιε ραΰτώναν 'hauri languoris levamentum quod fons largitur’)
1 μναΰε Ρ μναοαι Pl; γνάοεαι inepte Harberton: Nicias
sequitur Homerica i 18; ΐνα καί ποτ’ έων έν πατρίδι γαίτ] μνήβτ]
έμεν θ' 461, ΐνα οπένδ'ηοΟ'α Ο'εοϊβιν άΟ1. έμέ&εν μεμνημένος
ηματα πάντα δ 592, μνήμ’ Έλε'νης χειρων ο 126 | κράναν (cr.
ex -ναι?)Ρ, κράνας frustra Reiske | άποπρόΌτ (&ι factum esse ex
tte non contenderim) Ρ, άπόπρο&εν Pl (-IPW1 solito comp. PP1)
1 sq. av (potius quam άν) P av Pl | επιγγείλλω Pp0 (C), επιγ-
γίλλω (?non -γέλλω) Aao, έπι γίλλω Ρ1Μ, έπι Γίλλω Ρ1Ε (nomen
Γΐλλος ηοη Γΐλλος scribendum esse temere, puto, confidebat
Mein.) | οιμδβ P P1M; v. Theocr. 14,53; ex Callimachi verbis Σιμός
ό Μίκκον (VI 310,1) nemo in Niciae versum inferet έπι Μίκκω |
παριδρύεται Ρ Ρ1Μ Ρ1Ε (nisi quod περιδρ. exhibent Plw-B); ver-
bum partim passive interpretantur reponuntque (Heck. Dubn.):
a (τα Reitz.) έπι Γίλλω Σιμός — παριδρ. 'memor esto fontis, ad
quem, iuxta Cilli signum, statua Simi posita’ s. 'iuxta filium Simus
sepultus est’, ά νεογι?-ά Σιμόν — παιδί παριδρ. ci. Harberton
(praeferas fort. & ποτέ Γίλλω)·, partim verbum active accipiunt:
αν έπι Γίλλω (formam τάν proposuit, non necessariam putabat
Jac.) Σιμός ■— παριδρ. 'fontis, quem propter filium, ad sepul-
crum filii ornandum pater adduxit et lapidibus cinxit’ (Jac.),
s. quem puteali munitum iuxta sepulcrum dedicat (Mackail);
av — παριδρνοατο praeter allatam coniecturam tentavit Harb.;
mihi et παρά displicet post έπί et forma Ιδρύεται, sive activo
sive passivo sensu accipitur; opus videtur, cui praesens aptius
convenit, verbo vi servandi potius quam exstruendi instructo,
unde scripsi άν έπι Γίλλω Σ. άπ. παιδί πατήρ ρύεται, cf. Hom.
ο 35 όοτις οε φνλάΰβει τε ρΰεταί τε, Κ 417 ρύεται ΰτρατόν,
I 396 οΐτε πτολίε&ρα ρύονται, Κ 259 (παιδί πατήρ iam Mahly
restituit, qui τάν — π. π. Ιδρύει proposuit) ||