DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.48105#0360
- Startseite des Bandes
- Alle zugehörigen Werke
- Bibliographische Information
- Literatur zu den historischen Beständen der Universitätsbibliothek Heidelberg
348 Anth, Cephalanae 1. IV (Planudeae 1. I c. 2b, 55a)
γεελεα δε βτνφ&είς από μεν βάλεν, ως αν όδεταες
εί'η νεΰομίνοεζ ήμεδαες ΰκνβαλον·,
εί/η οε Λεόννβος άνάρβεος, ola Λυκονργος 5
δττε τεν’ ανζομέναν εΰβεβεν ευφροΰνναν'
δέστως: eandem versus sedem obtinet apud Hom. X 465, Ά 417;
'άφροντεστως’ sch.B (Mon.) | οενο^τ^ρόφον P p. 347, 7 cf. κεν-
οενον σταφνλής ’έχ’ άποσπάδα VI 300, 5 (Leon.), ενπέταλον —
άναδενδράδα IX 249, 1 (Maecii), μαχαίρα αν άμπελον κλήμα
άπ οτέμο ες Piat. Rp. 353 A
1 στνφ&εες: ν. VII 536, 3 πνεγόεσσαν άχερδον άποστνφονσαν
δδετων χεελεα, IX 561,5 τονς άπεπάντονς βότρνας, οι στνφελήν
έξέχεον σταγόνα | χαμάδες βάλεν MbPlI,a-b-s από μεν β. Μα
(Ρ1“·η ex epid. Aldinae principis, ubi leguntur haec: τδ χαμάδες
εν άλλω άντεγράφω από μεν γράφεταε), άπο μεν β. P (petivit
alteram scripturam Plan. ex Hom. H 190, d 114 χαμάδες βάλε) |
δδμτμχεσ (non vid. -ητ scripsisse Aar) P 2 f. Q-είη (ne vs. 4 ac sq.
ab eadem voce incipiant) | νεσομένοεσ P νεεσσομ^ένοεσ* 1 * 3 * * * * Ma νεεσσο-
μένοεσ (i. e. νεσσ. cr. ex νεεσσ.) Mb νεεσομένοες Pl1·11·8 Pla in t., νεσ-
σόμενος inepte Ρ1“·η (quoniam epid. ' ετε τδ νεεσόμενος νεσσόμενος’
nominativum per correctoris incuriam pro dativo exhibet) |
ήμεδα'εσ P P1 (v. Nic. Alex. 55); ' ήμίκανστον από τον δαεω τδ
καίω και ήμεκοπτον (-κοπον ?) άπδ τον δαίω τδ κόπτω’ schol.
Μοη.; ήμεδεές (cl. V 182, 4 Posid.) et ήμεδακές Herw.; cf. έν
ήμεφαεε λάρνακε (Leon.) VII 478 (ημεδαπές ν. ήμεραγές, ήμεχανές,
ήμεσαπές Herwerdeni coniecturis iniuria praeferres) | σκνβ.: ν. VI
302, 6 άποδεεπνεδεον γενόμενος σκνβάλον (Leon.), VI 303, 4 δεεπνον
σνχνδν άπδ σκνβάλων (Arist.), VII 382, 2 (Phil.), XII 107, 4 μνρ-
τον έωλον έρρεφΟ'ω ζηροες φνρόμενον σκνβάλοες, VII 276, 2
3 ν. IX 561, 7 δεζημαε, Λνκόοργε, τεάς χέρας, ώς άπδ ρεζης —
βλαστόν όλον &ερίστ]ς, XVI 127, 3 sq. Βακχεακδν παρά πρέμνον
— άντέτακεν χάλνβα, Plut. mor. 15 Ε | άνάρσ.: ^έχ^ρός’ sch.B,
'ανάρμοστος (η αφελος)’ ex Hesych. sch. Μοη. | οία? Pac | λνκονρ-
γο*σ Ppr ί~γοεσ potius quam -γωσ s. -γω Aar), λνκονργω. Mb -γω Ma
Λνκονργω Ρ1Ε | 'ή αποστροφή τδ σχήμα’ adscr. sch.B (κατ’ άπο-
στροφήν σχήμα sch.w) 4 δττι μεν (evanescente acuto supra ο)
Ρ οττε μεν Ma.t>; δττε oi Jac., οννεκεν (et og τάμεν ανξ. ές μέσον
ενφρ.) Piccolos; scripsi δττε τεν’: uva maturata quoniam liquore
suo vel hilaritatem qualemcunque excitatura vel maestitiam leni-
tura erat, aliquod certe oriturum pessum dedit commodum
is, qui crudam adhuc illam proiecit; όττι τεν ('tibi’, dori cum
dat. et in vs. 5 εεης) proponit Rub. | ανζομέναν — ενφροσνναν
MbPlE, (-σνναν ex -σννον fort., non ex -σνναε cr.) P; αν^ομένην
et ενφροσύνην Ma; cf. Xenophan. 1,4; A. P. VII 329, 4:
γεελεα δε βτνφ&είς από μεν βάλεν, ως αν όδεταες
εί'η νεΰομίνοεζ ήμεδαες ΰκνβαλον·,
εί/η οε Λεόννβος άνάρβεος, ola Λυκονργος 5
δττε τεν’ ανζομέναν εΰβεβεν ευφροΰνναν'
δέστως: eandem versus sedem obtinet apud Hom. X 465, Ά 417;
'άφροντεστως’ sch.B (Mon.) | οενο^τ^ρόφον P p. 347, 7 cf. κεν-
οενον σταφνλής ’έχ’ άποσπάδα VI 300, 5 (Leon.), ενπέταλον —
άναδενδράδα IX 249, 1 (Maecii), μαχαίρα αν άμπελον κλήμα
άπ οτέμο ες Piat. Rp. 353 A
1 στνφ&εες: ν. VII 536, 3 πνεγόεσσαν άχερδον άποστνφονσαν
δδετων χεελεα, IX 561,5 τονς άπεπάντονς βότρνας, οι στνφελήν
έξέχεον σταγόνα | χαμάδες βάλεν MbPlI,a-b-s από μεν β. Μα
(Ρ1“·η ex epid. Aldinae principis, ubi leguntur haec: τδ χαμάδες
εν άλλω άντεγράφω από μεν γράφεταε), άπο μεν β. P (petivit
alteram scripturam Plan. ex Hom. H 190, d 114 χαμάδες βάλε) |
δδμτμχεσ (non vid. -ητ scripsisse Aar) P 2 f. Q-είη (ne vs. 4 ac sq.
ab eadem voce incipiant) | νεσομένοεσ P νεεσσομ^ένοεσ* 1 * 3 * * * * Ma νεεσσο-
μένοεσ (i. e. νεσσ. cr. ex νεεσσ.) Mb νεεσομένοες Pl1·11·8 Pla in t., νεσ-
σόμενος inepte Ρ1“·η (quoniam epid. ' ετε τδ νεεσόμενος νεσσόμενος’
nominativum per correctoris incuriam pro dativo exhibet) |
ήμεδα'εσ P P1 (v. Nic. Alex. 55); ' ήμίκανστον από τον δαεω τδ
καίω και ήμεκοπτον (-κοπον ?) άπδ τον δαίω τδ κόπτω’ schol.
Μοη.; ήμεδεές (cl. V 182, 4 Posid.) et ήμεδακές Herw.; cf. έν
ήμεφαεε λάρνακε (Leon.) VII 478 (ημεδαπές ν. ήμεραγές, ήμεχανές,
ήμεσαπές Herwerdeni coniecturis iniuria praeferres) | σκνβ.: ν. VI
302, 6 άποδεεπνεδεον γενόμενος σκνβάλον (Leon.), VI 303, 4 δεεπνον
σνχνδν άπδ σκνβάλων (Arist.), VII 382, 2 (Phil.), XII 107, 4 μνρ-
τον έωλον έρρεφΟ'ω ζηροες φνρόμενον σκνβάλοες, VII 276, 2
3 ν. IX 561, 7 δεζημαε, Λνκόοργε, τεάς χέρας, ώς άπδ ρεζης —
βλαστόν όλον &ερίστ]ς, XVI 127, 3 sq. Βακχεακδν παρά πρέμνον
— άντέτακεν χάλνβα, Plut. mor. 15 Ε | άνάρσ.: ^έχ^ρός’ sch.B,
'ανάρμοστος (η αφελος)’ ex Hesych. sch. Μοη. | οία? Pac | λνκονρ-
γο*σ Ppr ί~γοεσ potius quam -γωσ s. -γω Aar), λνκονργω. Mb -γω Ma
Λνκονργω Ρ1Ε | 'ή αποστροφή τδ σχήμα’ adscr. sch.B (κατ’ άπο-
στροφήν σχήμα sch.w) 4 δττι μεν (evanescente acuto supra ο)
Ρ οττε μεν Ma.t>; δττε oi Jac., οννεκεν (et og τάμεν ανξ. ές μέσον
ενφρ.) Piccolos; scripsi δττε τεν’: uva maturata quoniam liquore
suo vel hilaritatem qualemcunque excitatura vel maestitiam leni-
tura erat, aliquod certe oriturum pessum dedit commodum
is, qui crudam adhuc illam proiecit; όττι τεν ('tibi’, dori cum
dat. et in vs. 5 εεης) proponit Rub. | ανζομέναν — ενφροσνναν
MbPlE, (-σνναν ex -σννον fort., non ex -σνναε cr.) P; αν^ομένην
et ενφροσύνην Ma; cf. Xenophan. 1,4; A. P. VII 329, 4: