450 Antii. Ceph. 1. IV (Planudeae 1. I c. 5a, 65% 26% 83a)
και γάρ γνήβιον αίμα διακρίνει Λακεδαίμων
αλκή μαρναμένων^ ον γενεη βρεφεων. Μ 2ν. Σ78
448. Έρώτησις "Ομηρον. A*. ΡΙ
"Λνδρες άπ Άρκαδίης άλιήτορες, ή ρ εχομεν τι;
5 Λνταπόκριοις. Α*
Όσο’ ελομεν λιπόμεΰΟ, δσσ’ ονχ ελομεν φερόμεΰ&α. Μ 15τ
δήριν 397, 1, παλίντροττον έκ πολέμοιο 61,1, από πτολέμον τρέΰ-
ΰαντα VII 230, 1, τρέΰοαντι 531, 1 , μεταπότμον Pt μετά. π. C2;
cf. (luliani) μετά βεΐο μόρον VII 562, 5, μετά ΰεΐο φαρέτρην XVI
88, 5 et πότμον έων τεκέων XVI 130, 2 | εταίρων cr. ex έτ. Ρ,,.
ετέρων ΧΕ·Ρ | post έταίρ. virgulam posuit Ρ1Μ, punctum adpictum
induxit Ρχ; bis, scii, post μάχην et post έταίρ., interpunxit C2:
apparet verba μετά πότμ. έτ. iungenda esse cum λιπόντα μάχην
ρ. 449, 9 cf. (Damageti?) VII 433, 1 έκτανε μάτηρ | άνηναμένηζ
' έκ τον άναίνομαι το αρνονμαι’ bis adnot. sch.B
1 sq. 'ον γιγνώΰκονται οί Λακεδαιμόνιοι τω είναι έπιχώριοι
και έκ Λακωνων είναι, αλλά τώ άνδρείως και μαρΰαλέως όμόβε
ίέναι τοΐς πολεμίοις’ Sch.B | λακεδαιμων Ρχ -δαίμων C2; 'η γάρ
Λακεδαίμων γννη’ perperam sch.B 2 cf. VII 433, 6 τον ον
Σπάρτας άζιον ονδ’ έτεκον, IX 61, 5 αλλότριον Σπάρτας γένος,
luliani XVI 173, 6 | γενεη Σ || 3 sqq. Ρ1Μ 1. Ia c. 65 (εις
ποιητάς}, 4; Ρ1Ε I 67, 4; Plra f. 96ν η. 58; duos versus exhibent
Procli Chrestom. (Pr.v = Venet. A: Mare. 454 f. lr), Cer-
tamen Homeri et Hesiodi 313, 315 (ΆγΡ = Flor. 56,1), Vita
IV W. 28,20 (Bjc-L-M-R-P'sunt codd." Par. 2556, Lipsiensis 1275,.
Monacensis 111, Vratisl. bibi. Rehdigeranae 6, Pal. 40: de his
codd. v. Westerm. ρ. VII), Vita V W. 30, 37 (BiLM-p: v. Westerm.
ρ. VII), Tzetz. Exeg. Iliad. 37, 18 H. (Tz.), cod. Rom. 6 (R, cf.
Sitzungsber. d. bayr. Akad. 1888 II 277); alterum vs. affert
Vita Ps. Herod. (B« W. 19), Suidas s. v. "Ομηρος (Π 1107B), Vita
Ps. Plut. (B^W. 23), eundem adpositum habet picturaPompeiana:
Kb. ep. 1105 (v. Dilthey Epp. Gr. Pompeis repertorum trias
p. 11) 3 έρ. όμ. in marg. adposuerunt A*P1M; cf. Proci.
(Ven. A f. lr): καϋ-εζόμενον δ’ έτΐί τίνος ακτής ^εαοάμενον
άλιεΐς τιροοειτΐεΐν αντονς και άνακρΐναι τοΐοδε τοΐς ’έπεοιν
4 άπαρκα^δμηο. Ρ απαρκ. Pr.v; άγρης άλίης Koechly; olim ci. an
άγ ρ ε Gίη ς (sc. έχομέν τι, cf. VI 13,2 ·&ΐ]καν απ’ άγρεβίης Leon.) I
άλιήτορεβ Pae άλιήτ. Pp0PlM-E-mBc) Bf (αλιητήρεΰ Bfp), Τζ.; &ηρήτο-
ρεο Pr.v Λγ.Ρ | ή ρ’ Ρ ήρ’ ’Λγ.Ρ, ή ρ’ Bj.s, άρ’ Pr.v | έχομέν τι-, (cum
claus.: ~) Ρ -μεν τι Plra 5 άντ’άπόκριοιο Ρ, άηόκριοιο (in marg.
και γάρ γνήβιον αίμα διακρίνει Λακεδαίμων
αλκή μαρναμένων^ ον γενεη βρεφεων. Μ 2ν. Σ78
448. Έρώτησις "Ομηρον. A*. ΡΙ
"Λνδρες άπ Άρκαδίης άλιήτορες, ή ρ εχομεν τι;
5 Λνταπόκριοις. Α*
Όσο’ ελομεν λιπόμεΰΟ, δσσ’ ονχ ελομεν φερόμεΰ&α. Μ 15τ
δήριν 397, 1, παλίντροττον έκ πολέμοιο 61,1, από πτολέμον τρέΰ-
ΰαντα VII 230, 1, τρέΰοαντι 531, 1 , μεταπότμον Pt μετά. π. C2;
cf. (luliani) μετά βεΐο μόρον VII 562, 5, μετά ΰεΐο φαρέτρην XVI
88, 5 et πότμον έων τεκέων XVI 130, 2 | εταίρων cr. ex έτ. Ρ,,.
ετέρων ΧΕ·Ρ | post έταίρ. virgulam posuit Ρ1Μ, punctum adpictum
induxit Ρχ; bis, scii, post μάχην et post έταίρ., interpunxit C2:
apparet verba μετά πότμ. έτ. iungenda esse cum λιπόντα μάχην
ρ. 449, 9 cf. (Damageti?) VII 433, 1 έκτανε μάτηρ | άνηναμένηζ
' έκ τον άναίνομαι το αρνονμαι’ bis adnot. sch.B
1 sq. 'ον γιγνώΰκονται οί Λακεδαιμόνιοι τω είναι έπιχώριοι
και έκ Λακωνων είναι, αλλά τώ άνδρείως και μαρΰαλέως όμόβε
ίέναι τοΐς πολεμίοις’ Sch.B | λακεδαιμων Ρχ -δαίμων C2; 'η γάρ
Λακεδαίμων γννη’ perperam sch.B 2 cf. VII 433, 6 τον ον
Σπάρτας άζιον ονδ’ έτεκον, IX 61, 5 αλλότριον Σπάρτας γένος,
luliani XVI 173, 6 | γενεη Σ || 3 sqq. Ρ1Μ 1. Ia c. 65 (εις
ποιητάς}, 4; Ρ1Ε I 67, 4; Plra f. 96ν η. 58; duos versus exhibent
Procli Chrestom. (Pr.v = Venet. A: Mare. 454 f. lr), Cer-
tamen Homeri et Hesiodi 313, 315 (ΆγΡ = Flor. 56,1), Vita
IV W. 28,20 (Bjc-L-M-R-P'sunt codd." Par. 2556, Lipsiensis 1275,.
Monacensis 111, Vratisl. bibi. Rehdigeranae 6, Pal. 40: de his
codd. v. Westerm. ρ. VII), Vita V W. 30, 37 (BiLM-p: v. Westerm.
ρ. VII), Tzetz. Exeg. Iliad. 37, 18 H. (Tz.), cod. Rom. 6 (R, cf.
Sitzungsber. d. bayr. Akad. 1888 II 277); alterum vs. affert
Vita Ps. Herod. (B« W. 19), Suidas s. v. "Ομηρος (Π 1107B), Vita
Ps. Plut. (B^W. 23), eundem adpositum habet picturaPompeiana:
Kb. ep. 1105 (v. Dilthey Epp. Gr. Pompeis repertorum trias
p. 11) 3 έρ. όμ. in marg. adposuerunt A*P1M; cf. Proci.
(Ven. A f. lr): καϋ-εζόμενον δ’ έτΐί τίνος ακτής ^εαοάμενον
άλιεΐς τιροοειτΐεΐν αντονς και άνακρΐναι τοΐοδε τοΐς ’έπεοιν
4 άπαρκα^δμηο. Ρ απαρκ. Pr.v; άγρης άλίης Koechly; olim ci. an
άγ ρ ε Gίη ς (sc. έχομέν τι, cf. VI 13,2 ·&ΐ]καν απ’ άγρεβίης Leon.) I
άλιήτορεβ Pae άλιήτ. Pp0PlM-E-mBc) Bf (αλιητήρεΰ Bfp), Τζ.; &ηρήτο-
ρεο Pr.v Λγ.Ρ | ή ρ’ Ρ ήρ’ ’Λγ.Ρ, ή ρ’ Bj.s, άρ’ Pr.v | έχομέν τι-, (cum
claus.: ~) Ρ -μεν τι Plra 5 άντ’άπόκριοιο Ρ, άηόκριοιο (in marg.