Stadtmüller, Hugo [Editor]: Anthologia Graeca epigrammatvm Palatina cvm Planvdea (3,1): Palatinae libri IX epp. 1 - 563, Planudeae l. I continens (Lipsiae: Teubner, 1906)

456 Anth. Cephalanae 1. IV (Planudeae 1. I c. 4b, 62a)
457. Τί αν εΐ'ποε Άχιλλενς | τρω&έντος Άγαμέμνονος. Α*. Ρ1
’Έγνως ννν, ’Λγάμεμνον, εμον φ&ι&ήνορα &νμόν;
έγνως εν (οταδάηβεν ο<ΐον 6&ένος "Εκτορός έ(5τΐ]
ταντα &εω μάλλον η άν&ρώπω έοι.κ.εν) ρ. 455, 6 έγω. Ρ
έγων Ρ1Μ || 7 sqq. Ρ1Μ 1. Ρ c. 26 (εις "Ερωτα), 10; Ρ1Ε I 27, 10;.
ep. recepit Euphemiana: Εβ η. 24, ΕΕ f. 155\ Ερ f. 259v 7 in
P1M exstat titulus hic: τίΈαο1 αν εί'ποε λ'ο πρόΰ ε|ρω παβιφάη
έρώοα ταν (in Ρ1Ε τίνας αν ε’ίπον λόγονς προς Έρωτα Π. έρ.
τον ταύρον), in E brevior hic: 'Παβιφάη ΈρωτιΙ | ό\ τ έρωτα
ταν\ρον scripserat A*, ΐη έρωτα τον\ταύρον ultima mutavit C
ita, ut in priore lin. articulum τον restitueret pro ταύ (circum-
flexo om. et acuto relicto), in altera ante syllabam ρον litteras
Lr«jr> exararet (quae litterae olim scriptae fuerint pro erasis Lraj
vix dispicias) 8 Liu’j έδίδ. Ppc (ποΆεειν έδίδ. ? omisso pronomine
JftC) | ένούρεοι. P 9 μνκη&μδν μέ ΕΕ·Ρ; malim και μνκην με
(cf. Ap.Rh. 4, 1283 καί μνκαϊ. ΰηκοΐς ενι.) ν. κάτι (s. και το) μν-
κεΐν με | όπω βφίλον Ρ οττωσ φ. Ρ1 οτω φ. Εβ·Ε·ρ, δτω φ. Schneide-
win | καλεοοω Ρ -έΰΰω Ρ1 -έΰω Εβ·Ε·ρ (falsa affert Schneidew.) ||
1 sqq. Ρ1Μ 1. Ib c. 4 (εις ανδρείονς), 5; Ρ1Β I 5, 27 (Plb·8 24.
PlLa 23) 1 τι αν είποι, αχελλενβ Α* τίναβ αν είποι λόγονΰ (
αχ. Ρ1Μ (particulam αν add. Pl“-b-s cum Ρ1Μ, om. PPPla in t.,
'τό τίνας είποι έν αλλω γρ. τίνας αν είποι’ epid.) | τρω&έντ
!_ά^γαμ£μν/ (rest. C; τρω&εντα αγαμ. scripserat Α*: fort. Άχιλλενς
(προς aut άκηκοώς)> τρω&έντα Άγαμέμνονα) Ρ, Άγαμέ\μνονοσ
τρω&ε'ντοΰ mutato verborum ordine P1M E; versus Homericos
(xt 251 sqq.) de Agamemnone a Coone vulnerato auctorem lem-
matis spectasse monuit Brod. 2 hexametrum affert Ps. Drac.
de metr. p. 96, 25 (de producta litt. t verborum Φ-θτ'ητ et φΆιση-τ.
disserens) | 'ή&οποι.ί,α’ adposuit sch.B | έμ'ον P Pl, έόν Dr.; ν. T20 |
cf. φϋτοήν. χεΐρα 4 73, 3, πόλεμον φ&. II. Β 833 | post Ο·νμόν (item-
que in fine vs. sq.) interrogandi signum posuit Pl11 (quem edd.
sequi noluerunt), punctum add. post ^στι (non interpunxit in fine
vs. primi) P 3 έν ΰταδίοεοεν P έν βταδίτ]6ίν Pl; (βταδίη ή έν
τι) βτάβει μάχη’ sch.B-w (scribendum Ιν τη ονβτάΰεε, cf. Et. Μ.
724, 39, adnotatque sch. Mon. haec: έν ταΐς οταδίαες ητοί ταΐς
έν τη βνβτάβει, μάχαες, οταδία γάρ η έν ονοτάβεε μάχη)·, scrip-
turam Pal. iniuria defendit Schaefer arbitratus de pugna sta-
taria eodem sensu dici έν σταδίω μάχεο&αι. atque έν οταδίη μ.·,
cl. Hom. Ii 241, Ν 514, Ο 283 (ubi verba οΐδα δ’ ένι οταδίη, τ~
ρα κα'ί έν βταδίη, έο&λός δ’ έν οταδί/η initio vs. reperiuntur) non
ausim ad restituendum singularem βταδί/η versum sic formare:
έγνως έν βταδίη ΰ&ένος Έκτορος όππόΰον έΰτί (vel αταδίη ννν δ