IX. Antii. Pal. epp. demonstrativa 521—521b. 521
[521b. Έγερ&εΐσα όέ .Σαπφώ | εΐπεν τάδε' Α*
(Move' αγ’^ έμά, &εΐός μοι, εννηνεον ήλ&εν ονεεροξ.]
lovis Hom. έρίγδουπος ρ. 520, 3 μέλψαι δ’ έν πάν τεσσιν Ρ; μέλ-
■■ψεαι έν π. Reiske, μέλιρη δ’ έν π. Br. | άοίίιμο'σ (-οσ factum esse ex
-οι non confirmem): cf. Theocr. XIII 9 άγα&ός και αοίδιμος αυτός
έγεντο, Pind. fr. 90, 5 αοίδιμον Πιερίδων προφάταν 3 sq. Musae,
opinor, et carmina poetriae semper cantu digna et ipsam Sappho
fama celebrem fore vaticinantur; scribendum igitur μολπά σά
s. μολπά σεν πάντεσσιν αοίδιμος, cf. Pind. Ν. III 79 πόμ’ αοίδιμον
Λίολήσιν έν πνοαϊσιν αυλών, Αρ. Rh. IV 11-41 όφρα πέλοιτο τιμηεις
τε γάμος και αοίδιμος (nec praeferam: μολπά δ’ έν πασίν σεν s. σά
άοίδ.: cf. IX 306, 7 ’Λργώ μέν προτέροισιν αοίδιμος Antiphili, ad
quem cl. 306, 7; 8, VII 141 σε μεν πολύς ασεται αιών ep. fort. re-
feras) 4 κλντάσ φ. έσσεαι Ρ; ν. Dioscor. VII 351, 6 φημην δέ
στυγερήν | ηπεδανά: Ρ: adiectivum, quia idem valeat atque ένδεής,
hic praeter solitum iungi cum genetivo censet Jac.; έξεται ήπ.
enon mediocriter adipisceris gloriam’ Heck., έσσεται ηπανία Br.
1 sq. versus (1. 2) non adiunctus ab auctore ep. 521, sed
ab interprete, qui memor somnii Callimachei (v. VII 42, Schneid.
II 114), fort. etiam Enniani, Propertii, Oppiani (Cyn. I 16) augu-
rium laudis poeticae simile Sapphoni visu nocturno oblatum
esse temere finxit; ab eodem interpolatore indici epigrammatis
521 perversum additamentum κοιμισμένης adnexum esse suspi-
ceris; cf. quae de versu Nicandreo (Ther. 741), ob similem cau-
sam (fort. ab eodem scholiasta) ad ep. 503 adposito, notata
sunt p. 499, 1 sq. 1 εγε'ρ δε A* | vocibus σαπφώ ειπεν τάδε
prosodias add. man. rec., eadem in marg. (% i. e. 'σημειωτέου’ s.
'σημείωσαι, χιάζεται’ notavit 2 v. Hom. B 56, | 495 κλΰτε
φίλοι' έδεΐός μοι έυΰπνιον ηλ&ευ όνειρος 2 ■:· μ** ** *' μα&εσ
ο σμοι (post primam μ erasae sunt litterae fere quinque; erasa
vid. ’έ ante μα, ergo έμα&εσ Jar) P: ex manca mendosaque versus
scriptura colligas archetypum Palatini versum exhibuisse scholii
instar in marg. scriptum litteris minutioribus vel distinctu diffi-
cilioribus | μαία έμά et (postea) ματερ έμά, &εΐός μοι Jac. (cf.
IX 361, 1; Od. ψ 97), μαία φίλη (sumptum ex Od. v 129) prae-
ferebat Boiss.; scripsi μοΰσ’ άγ’ έμά (cf. Alcm. 45 Μώσ’ άγε, Καλ-
λιόπη, fr. 1), olim ci. βάρβιτ’ έμά; haud facile quisquam nutricem
a puellula appellari ratus μάμμα έμά (v. XI 67, 3), aut obscenam
vocem (ut saepius in codd. sic hoc loco) erasam esse opinatus
μαχλάς έμά reponere cogitabit | ένΰπνιον ήλ&εν P | quae antea
(litteras ' μα&εσ servandas esse ratus) tentavi: μοΰσ’ άγε τέρμα
&ές οϊς μοι ένΰπνιον ηδεν όνειρος, nunc reicienda censeo ||
ρ. 522, 1 sqq. ep. om. Plan. 1 εισ ομηρ : A* | Reiske
falsa versus quarti scriptura (ήμετέρων) deceptus inepte gram-
[521b. Έγερ&εΐσα όέ .Σαπφώ | εΐπεν τάδε' Α*
(Move' αγ’^ έμά, &εΐός μοι, εννηνεον ήλ&εν ονεεροξ.]
lovis Hom. έρίγδουπος ρ. 520, 3 μέλψαι δ’ έν πάν τεσσιν Ρ; μέλ-
■■ψεαι έν π. Reiske, μέλιρη δ’ έν π. Br. | άοίίιμο'σ (-οσ factum esse ex
-οι non confirmem): cf. Theocr. XIII 9 άγα&ός και αοίδιμος αυτός
έγεντο, Pind. fr. 90, 5 αοίδιμον Πιερίδων προφάταν 3 sq. Musae,
opinor, et carmina poetriae semper cantu digna et ipsam Sappho
fama celebrem fore vaticinantur; scribendum igitur μολπά σά
s. μολπά σεν πάντεσσιν αοίδιμος, cf. Pind. Ν. III 79 πόμ’ αοίδιμον
Λίολήσιν έν πνοαϊσιν αυλών, Αρ. Rh. IV 11-41 όφρα πέλοιτο τιμηεις
τε γάμος και αοίδιμος (nec praeferam: μολπά δ’ έν πασίν σεν s. σά
άοίδ.: cf. IX 306, 7 ’Λργώ μέν προτέροισιν αοίδιμος Antiphili, ad
quem cl. 306, 7; 8, VII 141 σε μεν πολύς ασεται αιών ep. fort. re-
feras) 4 κλντάσ φ. έσσεαι Ρ; ν. Dioscor. VII 351, 6 φημην δέ
στυγερήν | ηπεδανά: Ρ: adiectivum, quia idem valeat atque ένδεής,
hic praeter solitum iungi cum genetivo censet Jac.; έξεται ήπ.
enon mediocriter adipisceris gloriam’ Heck., έσσεται ηπανία Br.
1 sq. versus (1. 2) non adiunctus ab auctore ep. 521, sed
ab interprete, qui memor somnii Callimachei (v. VII 42, Schneid.
II 114), fort. etiam Enniani, Propertii, Oppiani (Cyn. I 16) augu-
rium laudis poeticae simile Sapphoni visu nocturno oblatum
esse temere finxit; ab eodem interpolatore indici epigrammatis
521 perversum additamentum κοιμισμένης adnexum esse suspi-
ceris; cf. quae de versu Nicandreo (Ther. 741), ob similem cau-
sam (fort. ab eodem scholiasta) ad ep. 503 adposito, notata
sunt p. 499, 1 sq. 1 εγε'ρ δε A* | vocibus σαπφώ ειπεν τάδε
prosodias add. man. rec., eadem in marg. (% i. e. 'σημειωτέου’ s.
'σημείωσαι, χιάζεται’ notavit 2 v. Hom. B 56, | 495 κλΰτε
φίλοι' έδεΐός μοι έυΰπνιον ηλ&ευ όνειρος 2 ■:· μ** ** *' μα&εσ
ο σμοι (post primam μ erasae sunt litterae fere quinque; erasa
vid. ’έ ante μα, ergo έμα&εσ Jar) P: ex manca mendosaque versus
scriptura colligas archetypum Palatini versum exhibuisse scholii
instar in marg. scriptum litteris minutioribus vel distinctu diffi-
cilioribus | μαία έμά et (postea) ματερ έμά, &εΐός μοι Jac. (cf.
IX 361, 1; Od. ψ 97), μαία φίλη (sumptum ex Od. v 129) prae-
ferebat Boiss.; scripsi μοΰσ’ άγ’ έμά (cf. Alcm. 45 Μώσ’ άγε, Καλ-
λιόπη, fr. 1), olim ci. βάρβιτ’ έμά; haud facile quisquam nutricem
a puellula appellari ratus μάμμα έμά (v. XI 67, 3), aut obscenam
vocem (ut saepius in codd. sic hoc loco) erasam esse opinatus
μαχλάς έμά reponere cogitabit | ένΰπνιον ήλ&εν P | quae antea
(litteras ' μα&εσ servandas esse ratus) tentavi: μοΰσ’ άγε τέρμα
&ές οϊς μοι ένΰπνιον ηδεν όνειρος, nunc reicienda censeo ||
ρ. 522, 1 sqq. ep. om. Plan. 1 εισ ομηρ : A* | Reiske
falsa versus quarti scriptura (ήμετέρων) deceptus inepte gram-