402

Antii. Cephalanae 1. IV

418. fTOT ATTOT. A*
Εί.ς μνλην, A*
δτι | το παλαιόν γνναΐν.ες | ήλέτρενον πριν η | την έζ
νδατος τέχνην | φανήναε' ώς δηλοΐ | το επίγραμμα. C
ψ’Ίβχετε χεΐρα μνλαΐον^ άλετρίδες^ ενδετε μακρά,
κην δρ&ρον προλέγτ] γηρνς άλεκτρνόνων
ννμφαί' Pla_s (αι ό” Pls); αι δ’ έβλνσαν, η άρα ν. Reiske, al δ’
έβλύσατ’, η άρα ν. Hecker; είτ’ έβλνσεν, η άρα Br., ή d’ έβλνσεν,
η τάχα (postea η άρα) Jac.; ή d’ έβλνσε, γ.άρτ’ αρα s. κάρτα δέ
(etiam λντρ’ άρα) et έβλνσεν, άκρα δέ S. άκρ’ άρα, ννμφαι tentavi
(cf. Quint. Smyrn. 12, 547 Έριννες άκρα γάμον κεχολωμέναι
αίνον) | έβλνσεν: cf. Ap. Bh. 4, 1444 το d’ ά&ρόον έβλνσεν νδωρ
ί^άνέξεσαν μετά ποεον ψόφον’ ad explicandum έβλνσαν sch.B
petivit ex Hesychio) p. 401, 9 λάμπονι Pac | κταμένωι P
κταμΤit'* 1 * * * * * * * IX?' PP1 (κταμ-ε'τω Pls cum sequentibus dativum iungens,
ad priora refert P1M); κταμένων Stephanus (Sealiger) | έ&εσ&’
P itemque P1M (Pls), έ&εστ’ PlI_b, έ&εντ’ Sealiger; cf. H. I 629 ||
1 sqq. ep. Plan. (quoniam parum, ut vid., intellexit) non
recepit, exstat in ap. Buh. p. 183 (post IX 415) 1 τΗ αυτόν
A*; ep. falso, opinor, Antipatro (Thessalonicensi) ab A* et ab
editoribus tribuitur, Antiphili potius esse et res et verba docent,
v. epp. IX 156, 306, 404, VII 641; cf. Antiphili IX 192,7 ελάτε,
404, 8 ποιμαίνεσ&ε — έργάτεδες, 306, 1 υλοτόμοι πανσασ&ε (cum
418, 1 ί'σχετε — άλετρίδες, etiam IX 71, 6 ρνσασ&ε, 156, 1 δέρ-
κεο — εισιδε), IX 156, 3 Α&ηναίη δε κελεύει έργον, 306, 7 Σα-
βενω καινοτέρην πηζαι Παλλάς ένενσε τρόπιν, VII 641, 5 (cum
418, 3 Αηω —· έπετείλατο), IX 277,3 νύμφαισι— ναμα φέρεις, 192,3
έργα τε χειρός, 192, 5 μόχ&ον τον ’Οδνσσέος, 404, 2 άπλαστοι
χειρών &αλάμαι, XVI 136, 3 μνρεον άρατο μόχΨον (cum 418, 3
χερών έπετείλατο μόχΨον), IX 86, 5 ό δ’ εν ν.λείΟ'ροεσεν άφνν.τοες
(et 418, 5 ό d’ άχτενεσσεν έλεκταΐς, ν. etiam άκτΐς- IX 178, 3),
IX 242, 4 στρεοφών Ληδάλεον (et στρωφα — βάρη 418, 6), XVI
333, 5 -Λοίλαεξ — χερσ'εν (et ν.οελα βάρη), IX 242, 5 άλεοεο βεον
(et άρχαέον βεότον 418, 7), 404, 3 προε'/.εος άν^ρωπων βεότω
χάρερ et 29, 5 ήν όντως μερότΐων χρνσεον γένος (cum sententia
verborum γενόμεΦ’ άρχαεον βεότον πάλεν 418, 7), VII 379, 2
γενόμενον πελάγονς, IX 310, 3 βαρν δεετΐνον έδαίσατο (cum
418, 8 δαεννσ&αε), 298, 5 οργιά Σηονς et 294, 2 έργα τε&ς άρετ&ς
(vb KQVa 8), cf. denique epigrammatum clausulas ab
quinto pede postremi hexametri et ab eadem coniunctione in-
cipientes IX 156, 5 εε προς ’Άρηα τιν ^λος ’Ατρείδαες έσ&λότερος
πόλεμόν, 29, 5 εε γ’ από χέρσον τηλό&εν ώς Άεδης πόντος άπε-