153

menty wypełniające w postaci rozet o nieregularnym kształcie
przekreślonych równoległymi liniami rytymi (nr kat.42). Niewąt-
pliwie tę grupę zamyka aryballos z Warszawy (nr kat.43), na oo
wskazuje bardzo uproszczona dekoracja, twarze wojowników przypo-
minające hełmy (helmet-like faces), brak ornamentów wypełniają-
cych i bardzo niedbałe wykonanie.
Odmienna od opisanych do tej pory jest dekoracja pyksis cy-
lindrycznej o wklęsłych bokach oparta na technice sylwetowej, wy-
konana bardzo niestarannie (nr kat.49). Kształt*tego naczynia
wskazywałby na jego powstanie w końcu VII w.p.n.e. (w VI w. ta-
kie pyksis występują bardzo rzadko), jednak dekoracja może być
argumentem przemawiającym za datowaniem na VI w. Technika sylwe-
towa, choć mniej rozpowszechniona od czarnofigurowej, istnieje
równolegle z nią (por. nr kat.7,73,86).
Dwie inne pyksis ze środkowego okresu korynckiego to pyksis
kuliste z imadłami z pokrywkami. Pierwsza z Muzeum Narodowego
w Warszawie (nr kat.51) dekorowana fryzami zwierząt jest, według
D.A.Amyxa, bardzo bliska dziełom Malarza Geladakisa i mogła być
nawet namalowana przez niego. Malarz ten był młodszym kolegą jed-
nego z najlepszych artystów środkowego okresu korynckiego Malarza
Dodwell . Druga pyksis, nie opublikowana, z Cieszyna (nr kat.
50), ozdobiona jest fryzem ukazującym uskrzydlone gryfy, ptaki-
-gryfy, łabędzie i sfinksy. Inne naczynie z Cieszyna, czara z wy-
lewem odchylonym na zewnątrz (nr kat.54) wydaje się także należeć
do 1 ćwierci VI w.p.n.e., na co wskazuje jej kształt, niestety
malowidło jest prawie całkowicie starte. Niezbyt dobrze zachowała
się dekoracja dwóch oinochoe płaskodennych (nr kat.56 i 57).
Oinochoe z Poznania, jak słusznie zauważył J.Kubczak, reprezentu-
je ostatnią fazę środkowego okresu korynckiego. Tę samą fazę ilu-
struje także amfora z Krakowa (nr kat.58). W tym czasie zwie-
rzęta namalowane są niestarannie, często pospiesznie, modelunek
ryty bywa bardzo bogaty, lecz niezbyt precyzyjny, występuje orna-
ment wypełniający w postaci plam pokostu zakreskowanych ukośnymi
równoległymi do siebie liniami rytymi (tzw. shaded rosettes) oraz
kropek. Naczynia te obrazują powolny upadek znajomości rysunku
stylu zwierzęcego, co będzie jeszcze wyraźniejsze w okresie nas-
tępnym.

23
D.A.Amyx, Dodwelllana, (w: ) California Studies in Classi-
cal Antiguity, 4, 1971, s.34, lista nr 9, nr 2 TVery close to the
Painter).