Studia Palmyreńskie (3.1969)

przy tej okazji nowe i dokładne porniary grobowca, które jednakże, podobnie
jak i inne wyniki tych prac, nie zostały do dziś dnia opublikowane. Jedynie
fragmenty tkanin znalezione w czasie oczyszczania loculi grobowych docze-
kały się rychłego opracowania6. Wstęp do publikacji Pfistera zawiera suma-
ryczny opis budowli oparty na materiałach dostarczonych przez Amy, jak
również dwa plany tego architekta.

Byc. 1. Wieża Elahbela i braci

Wieża Elahbela jest jedynym zabytkiem Palmyry, który ucierpiał w czasie
ostatniej wojny wskutek bombardowania. Po wojnie, niezbędne prace re-
konstrukcyjne zostały przeprowadzone przez ekipę syryjskiej służby staro-
żytności pod kierunkiem Nazmi Kheir.

Inskrypcje grobowca Elahbela stanowią najbogatszy w Palmyrze zespół
tekstów funeralnych. One też przede wszystkim zwracały uwagę uczonych
i doczekały się kilkakrotnych publikacji7 * * * II. Im także poświęcony jest ten
artykuł.

6 R. Pfister, Textiles de Palmyre, Paris 1934; Nouveaux textiles de Palmyre, Paris
1937, s. 7—10, fig. 1, 2 (opis, plan piętra i przekrój trawei).

7 M. de Vogiie, Syrie centrale. Inscriptions semitięues, Paris 1868, nr 37 — 60;

W. H. Wadding.ton, Inscriptions grecąues et latines de la Syrie, Paris 1870, nr

2615; CIG 4505; Chabot, Choix, s. 90 — 92 (tylko tłumaczenia na francuski); Canti-

noau, Inventaire dea inacriptions de Palmyre, fasc. IV (Beyrouth 1930), nr 27 a—y; CIB

II 4134.

48