Studia Palmyreńskie (3.1969)

Mieczysław Niepokólczycki

POMIARY GEODEZYJNE TERENU „ŚWIĄTYNI SZTANDARÓW”

W PALMYRZE

W latach 1963 i 1967 brałem udział w przeprowadzaniu dokumentacji
pomiarowej wykopalisk Kairskiej Stacji Archeologii Śródziemnomorskiej
Uniwersytetu Warszawskiego w Palmyrze. Opiszę teraz pokrótce stosowaue
tam metody sporządzania inwentaiyzacji oraz otrzymane dokładności plańów.

Zanim przejdę do analizy opracowania rysunkowego przypomnę istotę
samej inwentaryzacji. Jakwiemy, zadaniem inwentaryzacji pomiarowej jest jak
najdokładniejsze zobrazowanie istniejącego układu przestrzennego bryły
i wnętrz oraz wystroju plastycznego zabytku, a także określenie stanu jego
zachowania, na podstawie danych opracowanych w fonnie rysunkowej,
opisowej i fotograficznej.

Inwentaryzacja pomiarowa ma służyć studiom naukowym i technicznym
jako: a) dokument o znaczeniu archiwalnym, stanowiącym przyczynek do
studiów nad lcultmą architektoniczną minionych okresów, b) niezbędne
uzupełnienie dokumentacji historycznej i konieczny podkład do przeprowa-
dzenia analizy pierwotnej koncepcji architektonicznej i kolejno powstałych
zmian, c) podstawa wyjściowa do opracowania projektów zabezpieczenia za-
bytku, jego odbudowy, bądź stylowej rekonstrukcji.

Ponadto do rozwiązania problemów konserwatorsko-historycznych ko-
nieczne jest, aby w opracowaniach inwentaryzacyjnych były uwzględnione
(dające się bezpośrednio w toku dokonywania pomiarów stwierdzić) następu-
jące dane w zakresie problemów naukowo badawczych i konserwatorskich:
a) widoczne granice różnych faz budowy, różnych wątków w murach, zmian
w układach konstrukcyjnych, b) nieprawidłowości w strukturze przestrzennej
obiektu powstałe w wyniku różnych okresów powstawania zabytku, c) różno-
rodność stylowa zachowanych elemęntów wystroju architektonicznego, rzeź-
biarskiego i malarskiego.

Z zakresu problemów technicznych: a) nieregularność układu obiektu
w poziomie i pionie, b) ubytki i uszkodzenia wszelkiego x*odzaju mogące mieć

77