Studia Wilanowskie (2.1977)

- 45

le miejsca w oparza odbieranej wyłącznie w kate-
gorii diletio, rozkoszy zmysłowej. Oczywiście,
spełniała Lilia znakomicie napomniane wyżoj po«*
etulaty muzyczne, czyniąc zadość wymogowi
zicni 0 ile na te pozwala poataś
przekłada polskiego stwierdzamy, że aoponowar^o
aria tworzę zespół skontra stcwany zgodnie ze
skłóconą wewnętrznie Lilię, podobnie jak treść
jej arii w gtoecnku de afektów Innych postaci eii-*
leśnego kręgu" ^.
^Amor vuol il gioato" ogranicza znacznie pl&n
komiczny, wprowadzając wętek intermedialny. Ala
^ przeciwieństwie do obyczaju, jakie? aię rzędzi
dramat okazjonalny, nie wyłącza go całkowicie z
58 ^
tkanki dramatycznej" ^. Przede wszystkim z uwa-
gi na Lilię, partnerkę Trytona, sceny te funkcja
auję takie jako komplikacja lasM sa^ej Lilii,
go nie znajdujemy 3% rozwiązaniach scen stosowa-
nych przez Guarioiege. Istotna zmiana polega
więc na intermedialnym sposobie prowadzania tego
wętku. W tym cela Lampugnenl buduje autonomiczne
w stosunku do Pasterze wiernego sceny, wyprowa-
dzone z jego motywów. Rozmieszczę js ayaBetryca^ie,
po jednaj w każdym akcie? I 6, II 2,, 111 3. Po-
służył aię tym zabiegiem zwłaszcza ^ konstrukcji
dwóch pierwszych eeens wybierając z ssooolegM Saty-
ra jego relację o, nie przed&tawienyoh, spotka-
ni^eh z Ksryskę!
Oue vclt@
l^ho presa gia gueste mal^agia, e sempre
ye, non eo ceae, da la ^ani usoita,
/I 6 1059-1061/
Chodzi o dwukrotne wymknięcie się pasterki z jagę
ręk. Motyw ten potraktował poeta jako korni,enny