Studia Wilanowskie (2.1977)

Oatatnia ćwiaró XVII w. byłe w Wielkapoloeg
okressss bardzo pooyślnyR! i obfitujęcy^ inter^^
eujęce rozwiązania architektenicz^^, ple tylko
sakralne, lecz ^ wbrew temu, co się nieraz przyj-
muje - również razydencjanalne. Nowsze badania
wykazały, że wiele spośród pałaców uważanych na
XVIII-wieozne w za aadniczym zrębie peehodzi wła-
i/
śnie z ostatniego d^udzleatel^eia XVII w. '
Din niektórych można wskazać bądź formalnegbędź
wręcz źródłowe związki z ośrodkiem stołecznym.
Jednya z najo.k@xalazych i jednocześnie naj-
wcześniejszym z tej grupy był pałac Konarze^
skich w Chocieszewicseh, włączonych obecnie de
wsi Pępowo. Wzniesiony w siedemdziesiętych la-*
2/
tach XVII stulecia dla Ada^a Konarzewskiego ',
fundatora wspaniałego zaspołu Filipinów na $wię-
tej Górze pod Gostyniem, reprezentował na tere-
nie Wielkopolski typ założenie tylaaaewehiaga.
Zgeesset ryzowany układ, z wielkę. ealę na prze-
strzał w drugiej, reprezentacyjnej kondygnacji^
i z czteress^ narożnymi alkierzami, jast czytał-
by mimo XVIII^wieoznej przebudowy i późniejszych
przekształceń wnętrz /il.l/, ^ielki@, kwadrato-
we !% rzucie alkierze od frontu obniż-ano w XVIII
stuleciug pierwotnie ssiały one zapewne ebaraktś^r
wież flankujących fasadę^ podobnie, jak w-
ro^ie, Ryzalit elewacji frontowej, częściowo
przesłonięty dostawionym w XVIII 99. gankiem,j@^t
zwieńczony trójkęt^ym tympanonem, charakterystyk