DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.51613#0085
'•1®
Ιίί
Responsio. 8ι
animi inde creuerunt,multa? inde calunia? nara, & ha?c pra?-
cipue, vix duos iam else aut tres,qui de Augustana confesiio-
ne inter ie consentiant.Itaque & classicum cecinere leiuira,.
& quidam male feriati lureconsulti.Pacem religionis Augu-
stana: confessioni datam eise,Nullibi nunc Augustana con-
feisionem vigere,Liberum igitur esse Pontificiis,in nos gras-
sari,& gladio atque dama animaduertere, neque prius pro-
spere contra Tureos pugnari posse, quam nostra Eccleiix
deleantur.His claliicis commoti pij quidam Principes, in
his primus Dux Wirtembergicus Christophorus,de conci-
liandis his dilsidiis serio deliberare, & multorum sententias
exquirere coeperunt. Dum autem in hanc curam incumbi-
tur, eccenouumsubito malum. In Eiccforatu enim Saxonia?
quidam qui ad Caluinianorum partes transiissent, clam pri-
mo semina errorum illorum spargere,& paulatim magis ma
gisque ie aperire,donec opinione hominum citius,non totus
modo Elecforatus, sed omnis adeo Germania falsa horum
doftrinaprauisque libris repleta est. Tandem tamen non v-
nius Do&oris lacobi Andrea? opera, sed multorum & pra-
stantissimorum Theologorum coniun&is studiis hic liber ·
perfetfus est,vt no modo crudelibus & sanguine (criptis vo-
ciferationibus Pontificiorum opponeretur: sed simul etiam
incurrerim nostras Eccleiias Caluiniano ipiritui via pra?clu-
deretur.Hoc propoiitum & hoc institutum est piorum Prin-
cipum,hic huius libri finis :quem si aliqui Principes nondum
probant,at bonaspesestsaciifieriipsis adhuc polle, si modo
Augustana? confessionis doctrinam puram in suis Ecclesiis
retineri cupiunt. Non emm vt nouum aliquod corpus do-
drina? hic liber proponiturded vt veteris Augustana? confes-
sionis explicatio de his articulis, qui in controuersiam vene-
runt.Restat postremsi caput de Confessione anni m.d.xlviii,
in quo capit e, quia iymmystas meos compellasti, ea qua? re-