Tabula VL
^De Cane a quadam Cane partttriente, cui
exiwijericordia domicilium fuum concefferaty ne
idpoßeaitemm incoleret·, prohibito.
Ein Breckin zu eim Hunde iprach
Ich lide groiz ungemach
Ich gang vol junger hunde
Und vvartten myner stunde
/. Ich vveisz nit war ich keren sol
Wer mich in sirne lause dol
Untt
■fr. i. Ein Breckjri] Est Femininum ? brack, quod denotat canent
indagatorem: de qua voce Spelmannus in Archaoi.
habet: Gloß.Vett.Licisca,Bracco. Aliud Glojsar. Latino.Theo-
tisc. lacisia^Miftbella vel Brechin.Marculs. MSC. in Bibliothecd
Regis Gallia in sorma BarobeU : Latrat bracco sed non ut ca-
ths. Er post pauca: non movet bracco talcm baronem &c. ut
resert Lindenbrogius qui vocem brachen retineri ait d. Germa-
nia. Specul. Saxon. lib.$. art. 47. singende Vogel und krüm-
mende Vogel seind- und betzbund, und pracken mag man seol
gelden mit yhrem gleichen die also gütt sind, ab der man d<u
gesvert auss den heiligen der es gelten fall, ubi etiam in
Glossa fit distinctio inter jagthunde, fte'tober, bracken,
'fcynd- und hitnerhund. adde du Fresne Gross, v. Bracco.
Gallis hodie adhuc canis indagator appellatur un brac.
yt- 5. srar ich keren soli] quorfum, quem in locum vertere me de-
beani. 'toaridemeüa.c 'teohin, quem in locum. Gnomolog.
Germ.MSC.
Ich kan mit allen sirmen
Mir selbs nit entrinnen
Ich entrinne gern toiste ich star.
6. in fitne busize dol ] in adibus suü toleret. dolcn idem est ac
E folerare,