Sylloge commentationum theologicarum (2.1801)

40 Jan. Konynenburg
capitibus habuit praelectiones, deinde illae, quas
in primam Ioannis habuit epijlolam, nec non
breues in Matthaeum adnotationes, quae candi-
dum interpretem, ac facilem et solidam, mini-
meque ad peculiaria placita contortam explicandi
rationem vbicumque exhibent. Hanc autem te-
lam absoluere patriae procella vetuit. Atque
vtinam in tristissima illa nunquam incidisset tem-
pora, quibus aetas ipsi in litibus et disputationi-
bus esset consumenda! Praeclarum vero hocce
stadium decurrere ei haud fuit licitum. Leta-
lem autem tempestatem illam, quae, quominus
noster Episcopius in opere suo incoepto perge-
ret, intercessit, quaeque in eum, vt et in per-
multa alia ecclesiae lumina, desaeuiit, ego qui-
dem silentii peplo inuoluo, nec quisquam atram
hancoe scenam a me aperiri desiderabit. Quan-
tum respublica, ac potissimum ecclesia, ex hac
clade ceperit detrimenti, bonus quisque, non
nili sumtno cum animi dolore, recordatur, at-
que ego quoque cum maxime doleo. Dixisse
sussiciat, illum, qui nuper in academia et dui-
tate Leidenli maximis honoribus cumulatus , va-
riaque occalione in controuersiis, disceptationi-
bus ac litibus componendis, publica etiam au-
ctoritate, adhibitus, quin et ab ipso principe
Mcmriiio ad concilianda eccleiiasticorum iudicia
consultus , tandem variis variorum collegiorum
honorificis testimoniis nobilis erat atque clarus:
taiem, inquam, omni dignitate, honore eximia-
que laude ornatum virum, at} iplis licet Hollan-
diae