Sylloge commentationum theologicarum (2.1801)

lan. Konynenburg

gna cum admiratione ac voluptate tegijfe. tdqUe
tale esfe, vt non videat, qui consutari poffit.
In omnibus suis (criptis, atque inprimis in
inflitutionibus theologicis, cum Lactantio c), re-
ligionem non pofse cogi, verbis potius, quam
verberibus, rem ejje agendam, atque nihil tam
voluntarium efse, quam religionem, in qua Ji
animus facris cantis cmerfus sit, iani fublatani,
iam nullam esfe defendebat* Ecclesiam Chrifiia-
nam communem bonorum hominum esse socie-
tatem, in qua non opinionum, sed virtutum
praecipue ratio habenda sit; societatem, in qua
pax et concordia, disparibus licet iudicils, sarta
tecta conseruari possit ac debeat; dogmata, in
controuersiam vocata, non eius sane esse mo-
menti, vt qui in iis erret, ecclesiae communio-
ne excludendus sit aut eiiciendus; vnicum esse
conscientiae iudicemDeum; scripturam s. vnicam
fidei normam, nqque vllum in ea locum, vnde
de aliis iudicandh ac multo minus errantem
mulctis, c^rcere, exilio, seu atrocissima morte
plectendi potestas elici posiit; de rebus theolo-
gicis libere sentidndi facultatem vnicum esse
fundamentum, quo e veteri ecclesia discedere
Protessantes siM oiim licitum suisse iudicarunt;
tandem omnes cuiuscuinque nominis christianos
de omnibus illis, quae ad bene beateque viuen-
dum creditu et factu necessaria, quaeque in fcri-
ptura
c) Diam, Lib, V. e#p. XX.