Sylloge commentationum theologicarum (2.1801)

quo ep. ad Rom. scripta sit. 57
At nec contrarium eius, quod an confici ex
huius generis locis possit, dubitamus, argumen-
tis e Luca aliisue scriptoribus peticis vinci,, igi-
tur nec reselli hactenus eorum sententiam polse
existimamus, qui ante, quam captiuus Romam
ductus esset Paulus, epiitoiam ad Romanos scri-
p'am esie statuunt. In ea nimirum narratione,
quae Actorum C. XXVIII, 15. ss. continetur,
per cthxtpas illos, de quibus v. 15. mentio fit,
commode polle h), si ceterae relationis partes
non obdent, Chrisiianos Romanae ecclefme ad-
fcnptos intelligi, negari profecto non potest.
Atqui in tota illa narratione nihil deprehendere
nobis videmur, quod cum sumtione illa nequeat
omnino conciliari. Quae enim v. i7.ss. i) tum
a Paulo tum a Iudaeis cum ipsa colloquentibus
dicta esse legimus, ea profecto argumento non
sunt I5), vel nullam plane doctrinae atque eccle-
stae
que patrum de ista re testimonia ad probandam ij.
lam lumtionem per se fola sufficere.
h) Iudaeos fnon Chrisiianos) per intelligere,
nec contextui nee vsui loquendi Lucae consentanov
uni est.
i) cf. Ven. Tobleri I. c. p. 45. ss.
k) Qui tum demum , cum Paulum audiuissent, doctri-
nam rhristianam probasse (Act. XXV11I, 24.) dicun-
tur, hos in eorum numero fu i sse , qui, non quod
ignotum plane ipsis esset euangelium, sed propterea
tantum, quod, quamuis amoris veri non expertes,
praeiudicata aliqua opinione, cbristianae doctrinae
D 5 con»