Sylloge commentationum theologicarum (2.1801)

Jig Eisenlohr: argumenta ab apalog. sec. 11.
ad tyrriiuctrx th vcjux g) pertinentem vel plane
non perspicerent, vel nihil ad se attinere arbitra-
rentur. Crescente vero magis magisque Chri-
stianorum multitudine, multis praesertim ciui-
bus Romanis in societatem adseitis, quo maiores
in dies Iudaismi cum re Christiana pugna turbas
excitabat, et quo latius diffundebatur-, eo in-
lignius Romanis, eo grauius hoc, quod ipsorum
oculis subiectum erat, spectaculum videbatur.
Displicuisse eis primum hanc degenerumludaeo-
rum sectam, qui relecta maiorum suorum reli-
gione ceterisque institutis, in nouam societatem
temere coierint, et nefariam visam esse, quam-
uis ignotis iplis disiidii caulis, non mirabitur,
qui cogitat, quam magnisice de religionis a ma-
ioribus traditae sanctitate Romani senserint |i).
At mox eorum contemtio atque indignatio in ve-
hementissimum odium versa est, vt primum libi
iplis cum illis rem esse senserunt i). Summa
enim

g) Actor. XVIII, 15. XXIII, 29. XXV, 19.
b) Gibbon 1. c. p. 282.
i) Primam Romanis rei christianae propius cognoscen-
dae occasionem Neronis, quam vocant, persecutio?
nem praebuilTe, quod Clar. Fl(3gge (Verfuch ei-
ner Gefch. der theol. IV. Th. I. p. 17.) coniicit,
haud improbabile videtur, praeseram-si id quoque
sumitur, quod Gibbon (1. c. p. 315.) ostendere
«/ult, culpam scilicet incensae vrbis suppliciurnque
inde nexum a Iudaeis in Christianos translatum es-
se. — Liceat mihi per occasionem , cum vexa-
tionis Neronianae mentio inciderit, aliquid de ea
inone-