Sylloge commentationum theologicarum (2.1801)

j 22 Eisenlohr: argumenta ab afolog.fec.il.
tur l). Potior vero cum illis Apologiarum scri-
ptoribus finis esset, (anne etiam vis fuerit, du-
bium videtur), vt mala ista vel praesentia, vel
imminentia, quibus ciuitas christiana subinde
afsligebatur, depellerent, id maxime agendum
erat, vt, quae ad tollendum Romanorum odium,
praecipuam malorum causam, facere possent,
proponerent. Neque vero oderunt illi tam re-
ligionem christianam m) quam ipsatn potius chri-
stianam gentem, quam variorum criminum ac-
cusabant. Atque haec quidem duplicis erant
generis , occulta et mcmifefiiora n ). Illorum
praecipua erant coenae Thyelieae, i. e. conuiuia
ex infantis mactati carne et Oedipode! seu incesli
concubitus. Quae quo deteliabiliora erant, quo
facilius haec impia mendacia, cum apud magi-
stratus et plebem maxime fidem inuenirent °),
publici aeque p) ac priuati Romanorum in Chri-
. stia-
l) Praecipuum ipsis malorum sinsm impetrandi consi-
lium fuisse, facile videt, qui Analyses tantum Apo-
logiartim perlegit. Athenagoras ex gr. qui prima-
rram religionis christianae doctrinam non modo de-
fendit, sed et "koyia/uu (Legat. §. 8- et 9,) prophe-
tarumque auctoritate demonstrat, illud haud in(j-
ciatur.
m) cf. S. V. D. Planck l. c. p. 299,
n) Tertvtll Apolog. c. 6. p. 20.
p) cf. Mos hem. 1. c. p, 104.
p) Tertulliani, qui, quod ex leui lingularum Apolo-
giarum comparatione elucet, diligentissime in re-
cen-