Sylloge commentationum theologicarum (2.1801)

2*4<5 Eifenlohr: arguntentu nb apotog. fec. 11,
eorum etStoieorum more meliores illi seti su s in-
ferre shvduerunt ita, vt t« {J.vtclajrsdp.tvci alle-
goriae ope ad Physiologiam reuocarent. Apo-
logetae nec hoc negligant$ inter quos eminent
Tatianus, Athenagoras et Tertullianus; In-
pinus o) enim rem leviter tantum attingit. Ta~
tianns p) igitur philosophis illis respondet, nu-
mina sua, limulae ad allegoriam trahantur, ab
ipsis euerti. Athenagoras q) allatis primum
Empedoclis aliquot versibus, vbi quatuor ele-
mentis tanquam rerum principiis totidem Deo-
rum nomina tribuit, et amicitiam vnicam illis
imperantem omnium rerum, efficientem causam
adiungere videtur r), Pinguiorum diuinitatem
tolli dicit, tum quod elementa illa ex ipsa a Deo
diuisa materia conslata sint, tum quod vi eius,
quod imperet, et eius, quod pareat, eadem po-
lita corruptioni obnoxia, fluxa et mutabilis ma-
teria ingenito, aeterno et semper sibi conslanti
Deo .adaequetur. Versa deinde oratione ad Stoi-
cos , praecipuos Physiologiae amicos s) quorum
in hac explicanda inconslantiam breuibus repre-
hen-
c) l. de Monarchia §. 6. p. 42., Locum Coli ori. §, 2.
p. 8. cum Prud. Maran (cf. not. A. ad h. 1.) huc
referri non necesse elh
P) Orat. §. 21. p. 262.
q) Legat. §. 22, p. 298 sq.
r) cf. 111. Me iners Hijior, docir. de veru Deo>
P- 3 53 sq.
s) ibid. p. 169 scj. et S18.