Sylloge commentationum theologicarum (2.1801)

15© Eifeniokr: argumenta ab apolog. see. II.
licet, non posie, quae de Saturno serantur, iam
de tempore iam de homine intellecta inter se
conciliari, hominem vero hunc aliquando in ter-
ris vixilTe, ex ipsis Romanorum literis atque in
primis ex Sibyllae nobilisiimae vatis testimonio
eiiincit.
Breuiter alii Apologetae Angulorum philo*
sophorum de rebus diuinis opiniones exponunt,
easque partim adhibitis argumentis refellunt.a),
partim his omissis non minus vanas ac ridendas
quam poetarum somnia esfe pronunciaht. At
cum id maxime nostris agendum dilet, vfe omnes
line diserimine philosophos, ad quos plebs, simul-
atque poetarum fabulae oblidebantur, tanquam
ad firmissimum murum consugere solebat b>, et
qui acerrime plerumque cum CJaristianis doctovi-
bus disputabanfc, dc summo auctoritatis gradu
deiicerent, qua salua nihil vnquam dignitatis
Christum ac prophetas accepturos elTe facile vi-
derunt , multam nec infelicem operam in eo na-
iiant, vfc pessimos illos apg BiQvtsiet&g
Atr?
pemsmero vix ac ne vix quidem erui queat; (cf.
Rhc. Rigaltii obseruatt. p. 14.) accedunt, quod ad
Semleri editionem attinet, tot in libris, illis peccata
typcgrapluca, vt antea quam hanc cum Rigaliinn
correctiore editione comparauerim, compluribus in
locis srustra haesitassem.
a) cf. Brvckeri Hi ssor. Crii. Fhilof. Tpm III p, 324,
sqq.
b) hss. M. Cohort-. 3, p. 9.