Sylloge commentationum theologicarum (2.1801)

154 Eisentohr: argumentaabapolog.Je-c.il,
mum attinet, in qua sere omnes versantur, licet
saepenumero et praecipue iis in libris, quos ad
vniuersam rembChriftianam tuendam conscripse-
re, ilia non tam ad alios docendos, quam ad se
ipsos desendendos vti videantur, atque ipsi vide-
ri velint, ex innumeris tamen lociseiucet, con-
iunctum plerumque vel subiectum saitim suisse
vnum alteri consilium. Explicant enim data
quidem plerumque occatione inprimis per crimi-
na illa, quae iplis resellenda erant, smgula do-
ctrinae Christianae capita, qualia sunt doctrina
de Deo, immortalitate animi, iudicio futuro,
tanquarn clarissima innocentiae suae documenta,
verum commendant etiam eadem et alia variis
rationibus, ad persnadendum compolitis. Ex-
ponunt porro non solum ea inprimis doctrinae
Christianae capita, a quibus Deorum cultores
maxime alienos esse vident, sed et diligentissirne
in diluendis argumentis e diuerso allatis versan-
tur. Neque vero quaecunque noslri argumenta
impugnant, ea omnia ab eorum aduersariis phi-
losophis forte, quibuscum frequenter congre-
diebantur, profecta existimes; ab iliis ipsis po-
tius, quibus gentilium superstitione olirn innu-
tritis horum ingenium atque opiniones profecto
haud ita ignota erant, quin ex his illorum in
lingula Christianae sidei capita animum iudicare
pollent, eb iilis ipsis, inquam, de re graui me-
ditantibas ac disputantibus, vt assolet, illius mo-
di argumenta saepenumero ficta , et, quo maio-
rem orationi fidem facerent, dlbi ipsis opposita
esse.