Sylloge commentationum theologicarum (2.1801)

r 8g Eisenlohr: argumenta ab apolog. Jec. 11.
de IesuiChrjssto par im proposita hanc disquisitio-
r.em disferendam e sle'cen su i mus . illa ipsa, in-
quam ,,, ita inter se coni undunt, vt modo argu-
mentis ad dininam Christi personam probandam
pertinentibus ea, quae eius auctoritati tanquam
doctoris diuinitus legati confirmandae inserui-
unt, tanquam illis subiecta comprehendere vi-
deantur, modo vix ac ne vix quidem dignosci
queat, vtram illarum lpectent, quae proponunt,
argumenta w) Communis igirur patrum illo-
rum sententia huc sere redit: venisse lesum in
mundum ad euertendam prauam a daemonibus
constitutam et refirituendam veram illam maio-
rum religionem eumque haud merum hominem
fuisse, sed Dei Koyov ac filium, ab ipso milium
dGCtorem, venturumque aliquando hominum iu-
dieem. Praererquam vero, quod in probanda
religionis suae diuinitate lesum ad tantum diui-
ti i tatis fastigiutn euehentes. nonnisi sacram scri-
pturam, atque istius de se testimonium sequeban-
tur, ab eius dignitate exillimauerunt iplius et-
jam suae religionis auctoritatem, cuius magi-
strum illum ferebant, ita pendere, vt quanto
excellentior huic auctoritas atque illi origo asie-
reretur, tanto maior eidem conciliaretur fides
atque pretium. Plane eximius in hanc rem ex-
stat locus in Epist. ad Diognet. *)•

w) Ex. gr, Tertull. jlpotog. c, 31, P* so sq,
x) $. 7- p. 257.