Sylloge commentationum theologicarum (2.1801)

in vaticin. lerem.

*35

est satis probabilis , quare de ipsts cogitans inso-
lentiori locutione vsus sit propheta; ipsum enim
numinum falsorum nomen euitasse, et quorum
religionem ne ab Asiyriis suscipiant, exsules
Israedtas monet, istos ne deos quidem appellare
voluiste videtur.
Quod paulo post legitur IrVO, eius plura-
lem formam textui inserendam censuit
• I**"
Mich*elis. Sed nulla opus est emendatione,
verbi quidem sogulari impersonaliter, affixoque
reciproce atque datiue intelligendo ; quin pror-
sus videtur rejicienda, qijurn proxime sequentis
verbi inS"0 idem sit numerus idemque sere
vsus.
X, 8.
Locum m "TCTO Michaklis
vertit: betrligliche Gelehrfamkeit ijl es, und
der Gott, Holz. Sed neque orationis seriei
accommodata est haec sententia, nec, quomodo
e textus verbis eliciatur, apparet. Melius sese
habet [llustris Schnvrreri interpretatio: “difci-
plina vanijfima eft lignum h. e. Occupatur in
limulacro, quod ex ligno faetum est;’’ at ne in
ea quidem acquiescendum crediderim, Liceat
mihi saltem vnam alteramue interpretandi loci’
rationem addere.
Prima eo nititur, vt "IplD h. 1. haud ipsa
sit doctrina, sed doctrinae obiectum seu id, quod
doceatur, et quidem, vti n]?H versu tertio, li-
mula-
V t %
V , ; ■■ i / [ - , 1 ; ■