Sylloge commentationum theologicarum (2.1801)

Ruperti Animaduerfiones ad Pfalmos. 2?j

mD — ^ran auctor substituit
quae verba Arabs vertit osX^, an-
•J

gores, agon, mortis, vt exponunt lexicographi
et interpretes Gorani Sur. L, i 3. edit. Hinckelm.
nisi malis inebriationes mortis. Conssat certe,
Arabem iegisse quod omnino
adridere potest, si vel potius.
W i /
collato Arab. bJD reddideris cingunt me, timo-
rem horroremque mihi incutiunt, et memineris,
non tantum Deo irato:, et ca amitates poenasque
grauiilimas inssigenti, (cf. Ps. LX, 5. LXXV, 9*
Esdi. I, 22. LI, 17-23. Cliabac. II, 15 sqq,
al.) sed et Morti poculum vel calicem, potione

inebriante et Stygia plenum, tribui. Sic
]ZgAd? dicitur in Ephraemi Opp. T. I. p. 45.’
0A.r et s iu Michaelis Cbre-
stom. Arab. p.,77. ed. j*?r, Mamas. ed. Schultens*
p. 440. Hili. Timuri p 320. et al. Cs. SchuD
tens. ad Harir. Ccns p. 65 et alios, quos lau-
dat Schleusner. in Lex. N T voc.
Vulgata lectio languet, quoniam eadem dictio
vs. seq. repetitur, Caue tamen sVD ad-
cipias de fasciis sepulcralibus, vel,-vt LXX*
Vulg. et Aben Esra de doloribus mortis, vnde
tollvsq tS SuvctTZ Act. II, 24. Schultensius in
Dissf II. de vtilit. dialect. Oient. ad tuend inte-
grit. cod. hebr. p 114. monebat, a tor-
quendo, quae radicis propria vis sit, non
S 2 modo