ad Pfalmos.
295
pia tantum non omnia sunt dubia, eorumque
numerum inminui malim, quam augeri. Deni-
que notio speciei, quae voci "PsH tribuitur, et
inueteratio vel marcor, sormae non satis conue-
nit b 1. vbi iam de ipsa morte et locis inferis
agitur.
Meo qualicumque iudicio nihil est, quod in
h. 1 nos obtendere p Ili et sententia non mi-,
nus apta'quam venusta exoritur, si Keri DTJiH
in locum ry Chtl ibh , vel e duobus co-
dicibus Kennscottianis substituatur, et pro
verbo habeatur, non pro nomine subslantiuo.
vel □'W et ardet confli
mere ardet cupiditate consumendi eos, Orcus,
fame adcen.sus, Y? ardor ei ess * h. e. vo-
racitas et fames ignea liue rabida, quae illum
vrit. Cf. Prov. XXX 15. 16. vbi Orci voraci-
. \
tas adumbratur, ad quam prima quoque versus
nostri verba spectant. Ita etiam ab aliis poetis
Mors comparatur famelico et voraci monstro, in-
gluviem suam dilatanti, rictum diducenti in in-
mensum, et insatiabili cupiditate praedam deuo-
ranti. Cf. Esai. V, 13. 14. Chabac II, 5.
Prov. I, 12 XXVII, 20. Sil. Ital. II, 548.
(Mors graditur, vaflo pandens cana guttum.,
rictu, Cafuroque inhiat populo) ■ et XIII, 560.
(Has pafstm nigrum pandens Mors lurida ri-
ctum Itque reditque vias et portis omnibus er-
rat.) Iam si auaesiueris, quomodo illa senten-
tia ex hemisticbio nostro (nili lingularis potius
T 4 ver-
295
pia tantum non omnia sunt dubia, eorumque
numerum inminui malim, quam augeri. Deni-
que notio speciei, quae voci "PsH tribuitur, et
inueteratio vel marcor, sormae non satis conue-
nit b 1. vbi iam de ipsa morte et locis inferis
agitur.
Meo qualicumque iudicio nihil est, quod in
h. 1 nos obtendere p Ili et sententia non mi-,
nus apta'quam venusta exoritur, si Keri DTJiH
in locum ry Chtl ibh , vel e duobus co-
dicibus Kennscottianis substituatur, et pro
verbo habeatur, non pro nomine subslantiuo.
vel □'W et ardet confli
mere ardet cupiditate consumendi eos, Orcus,
fame adcen.sus, Y? ardor ei ess * h. e. vo-
racitas et fames ignea liue rabida, quae illum
vrit. Cf. Prov. XXX 15. 16. vbi Orci voraci-
. \
tas adumbratur, ad quam prima quoque versus
nostri verba spectant. Ita etiam ab aliis poetis
Mors comparatur famelico et voraci monstro, in-
gluviem suam dilatanti, rictum diducenti in in-
mensum, et insatiabili cupiditate praedam deuo-
ranti. Cf. Esai. V, 13. 14. Chabac II, 5.
Prov. I, 12 XXVII, 20. Sil. Ital. II, 548.
(Mors graditur, vaflo pandens cana guttum.,
rictu, Cafuroque inhiat populo) ■ et XIII, 560.
(Has pafstm nigrum pandens Mors lurida ri-
ctum Itque reditque vias et portis omnibus er-
rat.) Iam si auaesiueris, quomodo illa senten-
tia ex hemisticbio nostro (nili lingularis potius
T 4 ver-