Sylloge commentationum theologicarum (2.1801)

__

LXX linguarum peritia-» ^05
vnam quidem linguam vnumque librum, et res
sacras in eo traditas , recte intellexerint. Quod
vbi paucis ostendero, apparebit ipso ludaeorum
exemplo, eos, qui linguarum, praesertim vete-
rum, solidam scientiam contemnunt aut refugi-
unt, nihil aliud agere, quam vt ad barbariem*
errores, nugas tricasque inani labore conten-
dant. Argumentum, si quid iudico, non omni-
no indignum cathedra nostri Gymnasii, cuius
prima eaque sapientissima institutio ad docendum
cultiorem doctrinam, linguasque eruditas, vel
maxinm spectabat, quodque nUnc a fundamentis
splendide restitutum, Veterem illam interiorem
formam constanter retinet, imo quod ditatum
acceilione insigni Bibliothecae Woljiorum, vsibus
publicis, etiam luuenum, dicatae, nouo quodam
ad haec studia incitamento allicit et inuitat *).
§ III. Rationem facile principem, quo minus
Magistros tot linguarum cognitionem serio vrsis-
se aut appetisse exillimemus, Flauius nobis Io*
septius suppeditat, optimus hac in re testis; ea
quippe aetate, qua constitutio haec
Tog viguisse dicitur, non inferior; ipse Sacer-
dotali et Regio ortus genere, atque in omnibus
illis literis, quae tum erant in pretio, versatis-
limus. Is autem sub finem Originum suarum
populares suos a studio linguarum peregrinarum
prorsus alienos esse scribit, totosque in legem
suam
Spectant haec ad celebritatem gymnasii Hamburg,*
postquam a fundamentis restauratum erat, rite de*
dicati, hoc progr. indicendam. Edd.
a. U