Sylloge commentationum theologicarum (2.1801)

LXX linguarum peritis» 3 2
En igitur fontes vberrime iplis fluentes ad fun-
dum et possessiones suas rigandas! Iam vni Pha-
ritae! celeb ari apud vulgus hominum, qui non
tantum diligentia sanctitatis in vita, sed et fa-
cultate oracula diuina interpretandi praestarent
ceteris. Atque hinc noua etiam accellit tradi-
tionum magissris auctoritas, cum artem hanc
suam non modo ad officia pietatis, sed et inse-
riora religionis capita traducerent. Nec enim
contenti apertis Scripturae dictis de Deo, de an-
gelis, de Messia, de immortalitate animorum*
de vitae futurae praemiis et poenis , de corporis
denique humani renouatione, Messiam iam vbi-
uis odendere, caeteraque huius generis, non
tam ex planis, licet paucioribus argumentis,
quam ingenioso lusu, ex plurimis alienis subti-
lius demonstrare coeperdnt. Clamabant contra
Sadducaei, literam non esse deserendam; sed
quoniam ipsi peruerso literae vsu neruos religio-
nis et virtutis inciderent. Spiritus omnes, im-
mortalitatem animorum, praemia poenasque fu-
turae vitae negarent, dominabatur vtiaue apud'
multitudinem et in ipso Senatu suprtmo Phari-
saeorum auctoritas, cum non tam quomodo, sed
quid demonstrarent, spectaretur. Vnde sactum,
teste iosepho »), vt Sadducaei, quamuis admilli
ad
n) lofepti. Ant. XIII. 10. §. 5, 91 rotfxvriss
i'xovc?i tjjv iijxyv nxgd tw iis x-i kv.tx fiet-
CiXsaK tj Xsyovrgt, xui x*r-l Myjtosu,ic, tvJvs 7Cim
5'«-, i<Seo, tharisaei tantum valent apud multitudinem,
X 3 vt