Sylloge commentationum theologicarum (4.1803)

loci Exod. 111, /4.

59

runt tantum significatione posterioris iTiISJ con-
stituenda, quam ludaei ad aeternitatem, Mi-
chaelis ad veracitatem fidemque diuinam refe-
rendam putant.
Iam vero in Ungulis his propolifcis rationi-
bus iure deliderari haec posse nobis videntur:
primum, aliae vim inferunt verbis ipfis veluti
nr. 1. 1. c. qua supplentur ab interprete CZDDJJ
rell. quorum in verbis Mosaicis nullum vestigi-
urn apparet, itemque nr. I. 1. b. quae ratio tum
demmn probabilis dici polTet, si locus sic ex-
presfus legeretur: "sUN OPH PPP1NJ
CZ-n^DN1?; denique nr. II., qua quidem
pro poni potuisse, non diffitemur, cum id
plura ipsius Pentateuchi loca declarent (Gen.
XXI, 49. Deut. III, 24.) illud vero ex nostro
sensu inprimis durum et coactum videri debet,
quod post primum PPPIN nihil additum sit, quo
in hoc ipso PPPIN nominis diuini vim inesie vel
leuissima suspicio excitaretur. Scribendum fui sse
nT.N, riVlNTPN, PIT, ERO, hoc No-
men meum efl, nam vtique ero j non vero PPPIN
P1TN T-UN deinceps ponenda: ero, nam ero.
Deinde, aliae ad fententiam modumque loquendi
delabuntur multo fubtiliorem, magisque recon-
ditum, quam vt ad popularem Mofis doctrinam
vlla veri fmilitudine referri posfit. Pertinet
huc ea, quae nr. I. 2. a. extat: (cum veritas
Dei Idolorum vanitati opposita ex populari
omnium gentium, maxime vero Hebraeorum,
loquen-