Sylloge commentationum theologicarum (4.1803)

Syn o di - Pa Im aris.

pt

§. X. Defendendae Synodi necesiitas Sym-
machianis imponebatur, cum aduersarii, qui
triumphum alterius partis aequo animo ferre
non poterant, edito libello aduerfus Synodum
abfolutionis incongruae, partium studium ex-
probrarent episcopis, qui reum, indicta causa
nec purgato crimine, contra ius fasque, absol-
uisfent. His igitur respondendum et Synodi
auctoritas defendenda erat. Sed hoc negotium
demandarunt Ennodio , Ticinenlis ecclesiae tum
diacono, a cuius ingenio aliquid cedro dignum
sperarent; neque dubitari potest, ipsum cupide
arripuisse hanc occafionem, ac talem desensio-
nem libenter suscepiiTe, quam cum magna de-
sensoris commendatione coniunctam esle intelli-
geret. Nec fefellit spem de se conceptam En-r
nodius, quam etiam superatam ab eo putem li-
bello Apologetico pro Synodo Palmari, quo cu-
piditati istorum hominum atque arrogantiae cu-
mulate satisfecit. Neque enim ita Synodum
defendit, vt ad regis auctoritatem prouocarit,
sine qua nihil susceptum, nihil actum fuisset:
quae sola erat honesta nec a veritate abhorrens
defendendi ratio: sed curn eam nec magnilo-
quentiae suae accommodatam, nec satis idoneam
ad consundendos aduersarios, denique ad inno-
centiam Symmachi probandam plane ineptam vi-
deret, ausus est homo asfirmare, id quod nemE
ni in mentum venerat: Romanum episcopum
non posse non sanctilTimum esse, eumque a nullo
mortalium hominum poile iudicari. Hunc ta-
lem