Sylloge commentationum theologicarum (4.1803)

138 fflolf: de agnitione ellipfeos
Alii contra, quos inm paullo ante tetigi,
vbi integra esset et omnibus veluti numeris ab-
soluta oratio, manifestam vocum, vel lingula-
rum, vel iunctarum defectionem perspexilTe libi
visi sunt, et cum maxime videntur. Quae per-
spicacitas ferri fortasse potest tum, cum ipsa scri-
ptoris sententia nihil nec detrimenti, nec au-
gmenti capit, siue omilsam quis vnam et item
alteram vocem esse affirmauerit, liue negaue-
rit o). Longe secus vero habet in iis locis, vbi,
agni-
di. Quae admonitio de voce vel notione contraria
aut generica, ex verbo antegresio repetenda, prae»
ter loca vtriusque Testamenti, ibi allata, etiam ali-
bi vsum habet, e. g. 1 Cor. XIV, 34. 1 Tim. II,
12. vbi non est dubium, quin, verbo smrfimiv
oppositum y.ehtvitv in posteriori versuum illorum
membro suppleri debeat.
o) Non exiguus est locorum biblicorum numerus, in
quibus integritatem sententiae alicuius, nulla nec
acceslione, nec detractione immutatam, reperias,
siue velis eilipsin ibidem agnoscere, siue nolis. Du-
riorem quidem esie eilipsin vocis mox praegressae
DipD ante verba SNTP 3 N Gea XXXV,
7. animaduertit Daihxvs ad h. 1. atque adeo suasu
et exemplo I. Dav, Michaelis verba sic iungit;
‘w-rvq oipa1? hOp^ h. e. Et voca.
uit (lacobus) locum Dei, h. e. iorum Deo sacrum,
Bethel. Audio: atque ex hac verborum conjun-
ctione commodam nasci sententiam sateor, parum
illam discrepantem ab intefpretatione . Syri
ac Vulgati: quanquam hi prius nomen JN non
reddiderunt, quod et in JRossiano codice XVIII.
prima