in interpretatione libb. facr. 143
praeceptio de vlio officii virtutisque genere s),
aliam
Hezelivs , plus minus miraculorum esse viderunt.
Illis quidem nuper acceilit S. V. Leonh. Io. Car.
Ivsrx in den vermischt.Abhandlungen Uber tvichd-
ge Gegenjldnde der theologifchen Gelehrfamheit,
1. Samnii. Num. 4. Qui verba rvr^jn n^Sso
v. tg. et sequeutia v. 20. 'IV
TYS,\f<d\ : -JTlS 2 ita iertit: Er, l’cl. der unbe-
kannte Manti Gottes, opferte mit bejonderm Anstart-
de , mit forgfdltiger Funktlichkeit, - v.ndr ais das
Opser brannte, Jlieg der Opferer den Felfen hinauf:
hac nimirum sententia cogitando adiungi iussa;
"Aus der andern Seite gitng er datm hinab, und
rntjernte fich jiir immer." Idoneam vero huius ad-
iunctionis rationem desiderauit Vir Doctisiimus, qui
tractationes illas censtnt ini Neueti Theologifchen
sfmtrnal von Amiwon etc. VoL VI. P. 111. p. l)-$.
Quapropter Hic aliam in versu vigesimb eilipsin in-
elle contenditj quem, suppleta post verbum “IV ,
cui /igRificatum Hiphiiicum tribuit, voce
in linguam germanicain sic transtulit: Ea die Fiam-
me vom Altar aufwdrts loderte, liefs der Bote f/e-
fiovahs aufjieigen, scil. das Opjer, m der Flam-
tne des Altars, h. e. er legte das Opfer in die Fiam-
me, und liefs es im Rauth aufjieigen zu deni, wel-
chem geopfert mard. Non ineptum suerit, cum
tali interpretatione euenti, in aethereis regionibus
terminati, similem connectere explanationem dua-
rum rerum praeter modum mirabilium, quas in
oris maritimis euenisie, Matthaeus et Marcus Euan-
gelistae retulerunt. Quum enim lesus Matth. XIV,
22. seqq. et Mare. VI, 4S. 1’eqq. perhibeatur tnl ryt
SocXiocys ittgirtcntsjui, id hodie sic explanari coe-
ptum est, vt, subinteilecto post praepositionem
XP!l
praeceptio de vlio officii virtutisque genere s),
aliam
Hezelivs , plus minus miraculorum esse viderunt.
Illis quidem nuper acceilit S. V. Leonh. Io. Car.
Ivsrx in den vermischt.Abhandlungen Uber tvichd-
ge Gegenjldnde der theologifchen Gelehrfamheit,
1. Samnii. Num. 4. Qui verba rvr^jn n^Sso
v. tg. et sequeutia v. 20. 'IV
TYS,\f<d\ : -JTlS 2 ita iertit: Er, l’cl. der unbe-
kannte Manti Gottes, opferte mit bejonderm Anstart-
de , mit forgfdltiger Funktlichkeit, - v.ndr ais das
Opser brannte, Jlieg der Opferer den Felfen hinauf:
hac nimirum sententia cogitando adiungi iussa;
"Aus der andern Seite gitng er datm hinab, und
rntjernte fich jiir immer." Idoneam vero huius ad-
iunctionis rationem desiderauit Vir Doctisiimus, qui
tractationes illas censtnt ini Neueti Theologifchen
sfmtrnal von Amiwon etc. VoL VI. P. 111. p. l)-$.
Quapropter Hic aliam in versu vigesimb eilipsin in-
elle contenditj quem, suppleta post verbum “IV ,
cui /igRificatum Hiphiiicum tribuit, voce
in linguam germanicain sic transtulit: Ea die Fiam-
me vom Altar aufwdrts loderte, liefs der Bote f/e-
fiovahs aufjieigen, scil. das Opjer, m der Flam-
tne des Altars, h. e. er legte das Opfer in die Fiam-
me, und liefs es im Rauth aufjieigen zu deni, wel-
chem geopfert mard. Non ineptum suerit, cum
tali interpretatione euenti, in aethereis regionibus
terminati, similem connectere explanationem dua-
rum rerum praeter modum mirabilium, quas in
oris maritimis euenisie, Matthaeus et Marcus Euan-
gelistae retulerunt. Quum enim lesus Matth. XIV,
22. seqq. et Mare. VI, 4S. 1’eqq. perhibeatur tnl ryt
SocXiocys ittgirtcntsjui, id hodie sic explanari coe-
ptum est, vt, subinteilecto post praepositionem
XP!l