Sylloge commentationum theologicarum (4.1803)

l6 4 Wols: de agnitione ellipseos
frequentiores et inconstantiores sunt verborum
variorum defectiones, nominatim eorum, quae
vel

dam barbarorum sacrorumque librorum enarratores,
quos vel fallerent illae locutiones defe' tiuae , vel
adeo offenderent, vt duriores ibi abjlrusioresue el-
lipfes latere dicerent, vbi post verba vel sublfantiua
quaedam omjssum esse appareret nomen aliquod de-
riuatum aut esyaXoyov, veluti nom. TINwD post
verb. D^tr; Gen. XXVII, 45. cet, Ezech! XXIII,
40. Ier.XVI, 16. XXV, 9. XXIX, 25. vel "120
post OHO Esth. III, 8. V, 8. Ios. XVIII, 4. 6. 8.'
itemque post Ier. XXIX, 28. 2 Cliron. II, 2.
similiter nom. ccyy/Xoc aut imrohy post verba
ocnoTtWiiv et JTr/s-iXXsiv, Act XIX, 31. Matth.
II, 16. XIV, io. vti apud Latinos nom. nuncius vel
epiftola post ro mittere, saepenumero desicit. Cf.
Perizonivs ad Ael B. H. lib IV, 8. Wesselin-
givs ad Diod. Sic. lib. XIII. Sect. 93. p. 616.
XVIII, 54. p. 298. Gronovivs ad Liu, lib. VIII.
53. XXXIV, 29. Cortivs ad Salujl. B. Cat.
c. XXXII, §. 3. et ad B. lug. c. XIII. §. 6. qui
imperitos talium omistionum aut incurios interpre-
tes notarunt. Nec vero minus notabile mihi esse^
videtur, quod Valkenarivs ad Euripid. PkoeniJJ,
p. 9. insalentiae ac duritiei similem desectionem
vocabuli bvouu arguit, post verba: txto ycig rtxr^
sS-ro, ex praegresse xxXtl'v haud difficulter repe-
tendi. Ista enim defectio non solum in scriptis
profanis creberrime occurrit, quum et Latini, Grae-
corum aemuli, voc. nomen post verba vocare et ap.
pellare sexcenties omittant, (vide Iensivm in Lecti.
Lucian. lib. I. c. 8- p. 86. 87.) sed in sacris etiam
haud raro inuenitur, iu quibus voc. OU? et ovoy.u
- ver-