Sylloge commentationum theologicarum (4.1803)

3io Walcti: de pietate
vm d) nominaiTe, sufsiciat. Expressis conce-
ptisque verbis ; licet bitis barbaris , haec relata
legimus: quum diurnorum librorum folUmmodo
litterati atque eruditi prius notitiam haberent,
eius Jl%dio atque imperii tempore; fed dei omni-
potentia atque inchoantia mirabiliter actum ejl
nuper, vt cunctus populus, fuae ditioni fubdi-
tus, Theodifca loquens lingua, eiusdem diui-
nae lectionis nihilominus notionem acceperit.
Praecepit namque cuidam viro de gente Saxo-
mim , qui apud fuos non ignobilis vates habe
batur, quatenus non fotum litteratis j verum
etiam illiteratis facra diurnorum praeceptorum
lectio panderetur. — Igitur a mundi creatio-
ne initium capiens, iuxta hijloriae veritatem,
quaeque excellentiora fummatim,decerpens et in-
terdum quaedam, vbi commodum duxit, ray->
stico fenfu depingens, ad finem totius veteris ac
noui te fit amenti interpretandi more poetico fatis-
sacta eloquentia perduxit. Effatum hoc aperte
docet, Teutonicam sacri codicis ver sn nem; iiue
potius ■7rx(?a(Pf?cco'iv, Ludouici pii auctoritate
fuisse confectam eamque metri legibus adhri-
ctam j nec vocauit quisquam hanc narrationem,
variis poetarum aequalium carminibus coniirma-
tam e), in dubium, praeter beatum sacrorurp
Vlmeniium antistitem rerumque antiquarum
con-
ii) hiftor. dogfnat. de Jctiptur, et /aer. vernaculis tap. V,
p. 112.
e) videas Flacivm et Vsserivm locis memoratis.