Sylloge commentationum theologicarum (5.1804)

tt inftitut. diu. in vniuerf. 7
vt sensim adducat Theocratiam intercam, s. re-
gnum Dei inuisibile.
Iam expolitis finibus proxime de forma
vtriusque dicendum videtur, quoniam hac legis-
latio diuina ab institutione multo magis differt,
quam materia et argumento, et judicium quo-
que de argumento facilius erit, formae necessl-
tate iam perspecta. Omnis autem reuelatio siue
ea imperandi, siue docendi tantum, vim habeat,
auctoritate diuina, quam prae sefert, ad com-
munem argumenti sui professionem et vsum
commouet homines ; quo ipso commouendi mo-
do forma continetur, qua ab humanis institutis
differt. Itaque institutio non minus , quam le-
gislatio, opus habebit interprete, diuina aucto-
ritate praedito; atque hactenus vtriusque disci-
plinae sorma sibi inuicem similis erit. Sed cujn
finis admodum sit diuersus, nec forma potest
esse plane eadem. Legislatio Dei externa non
potest non postulare, vt sibi, sua ipsius causa,
obediatur, siue ea quid credendum sit, siue quid
agendum, praescribat; institutio autem Dei ex-
terna, sua ipsius causa, et quatenus est
[xd, non statim obedientiam sibi praestari, sed
audiri tantum vult et perpendi, eum in sinem,
vt homo, hac liberali disciplina excitatus, se
ipsum , s. internam Dei legem, (itvevfj.» &eov)
attendere et seqnidiscat: quod discrimen dili-
genter tenendum erit, nisi omnia rursus misceri
velimus. Sic vero intelligitur, auctoritatem
A 4 diui-