legislationis et injiitut. div. 75
opinione oriunda, efc a moralitate non minus
aliena. Haec sane est pietatis , Deo probatae,
satis distincta notio. Nam vera animi religiost-'
tas, quae in hominem cadat, nihil aliud este
potest, nili coniuncta modestiae morali fortitudo
moralis, ab arrogantia tam longe, quam ab igna-
uia aliena; nisus, nunquam remissus, in id*
quod nunquam te iam tenere putes, cum spe
bona ex huius nisus conslantia; scllicet perpe-
tua animi ad perfectionem moralem Deo proba-
tam contentio, ab opinione possessionis aliena,
sustentans sese et confirmans fiducia, in gratia
Dei, propter eius in illam perfectionem amo-
rem, ponenda. Sed haec ipsa tam distincta
notio suppeditatur nobis ac definitur quasi, per
illam repugnantiae speciem, quoniam vera pie-
tas, nisi ex mente Iesu et Apostoiorum ponenda
esset in illa fiducia erga Deum practico - morali,
non potuisset ab iis modo solius fiduciae et fidei,
modo solius virtutis et recte factorum nomine
laudari, quin vera pugna exifteret. Promis-
cuus huius duplicis appellationis vsus excludit
a notione pietatis vna ex parte obedientiam per-
fectam, ex altera fiduciam mere passiuam, tan-
quam obedientiae genitricem. Nam si vera pie-
tas iis fuistet obedientia persecta, nunquam ii$
licuisset, solam fiduciam, in gratia Dei ponen-
dam, commendare; sin fiduciae paffiuae prin-
cipem locum in pietate tribuissent., non potuis-
sent, quod persaepe fecerunt, solam virtutem
aut recte sacta laudare quin auditores contur-
barent
opinione oriunda, efc a moralitate non minus
aliena. Haec sane est pietatis , Deo probatae,
satis distincta notio. Nam vera animi religiost-'
tas, quae in hominem cadat, nihil aliud este
potest, nili coniuncta modestiae morali fortitudo
moralis, ab arrogantia tam longe, quam ab igna-
uia aliena; nisus, nunquam remissus, in id*
quod nunquam te iam tenere putes, cum spe
bona ex huius nisus conslantia; scllicet perpe-
tua animi ad perfectionem moralem Deo proba-
tam contentio, ab opinione possessionis aliena,
sustentans sese et confirmans fiducia, in gratia
Dei, propter eius in illam perfectionem amo-
rem, ponenda. Sed haec ipsa tam distincta
notio suppeditatur nobis ac definitur quasi, per
illam repugnantiae speciem, quoniam vera pie-
tas, nisi ex mente Iesu et Apostoiorum ponenda
esset in illa fiducia erga Deum practico - morali,
non potuisset ab iis modo solius fiduciae et fidei,
modo solius virtutis et recte factorum nomine
laudari, quin vera pugna exifteret. Promis-
cuus huius duplicis appellationis vsus excludit
a notione pietatis vna ex parte obedientiam per-
fectam, ex altera fiduciam mere passiuam, tan-
quam obedientiae genitricem. Nam si vera pie-
tas iis fuistet obedientia persecta, nunquam ii$
licuisset, solam fiduciam, in gratia Dei ponen-
dam, commendare; sin fiduciae paffiuae prin-
cipem locum in pietate tribuissent., non potuis-
sent, quod persaepe fecerunt, solam virtutem
aut recte sacta laudare quin auditores contur-
barent