po
Nitzfcii: de di/crimine
mam disciplinae veteris externamque Dei legis-
lationem proxime referenda esset: fatendum ta-
men etl, ei neque a Luthero, neque ab reli-
quis, in hac disputatione ita satisfactum fuisse,
vt plane acquiescere potuerit. Nemo enim ei
explicauit, quo sensu Paulus vniuersam legem
Dei omni obligandi vi priuatam dixerit. Scili-
cet verum hic paulio altius latebat, fiebatque
ignoratione diseriminis, quod legislationi exter-
nae cum interna, cumque institutione, hanc
suseitante, intercedit, et ambiguitate vocis vo-
y.og, inde nascente, vt in hac valde memorabili
disputatione ne ad iullam quidem quaestionis
controuersae constitutionem perueniretur. Hinc
nullus sinis erat disputandi, quanquam in ma-
gno de rebus ipsis consensu i). E superiori-
bus intelligi puto, quaestionem illam sic infor-
mandam fuisse: quomodo Paulus, quin fecum
ipfe pugnaret, legem Dei Jcriptam, vna cum
argumento ipsus morali, ob vim damnandi et
cogendi, ipsi propriam, abrogatam pronuncia-
re, huic ipfi vero legi Jcriptae eodem tempore
auctoritatem diurnam, ad Christianos quoque
pertinentem, vfumque falutarem, tribuere po-
tuerit? Sic arctius circumscripta et omni ex
parte constituta quaetiione, iam facilius existi-
mari potest, quomodo tentanda sit conciliatio.
Facilius enim iam intelligitur, caulam abroga-
tionis
i) Plank Gefchictite des protessantisclien Ldirbegriffs,
Vol. V. Tom. I, pag. 69. sqq.
Nitzfcii: de di/crimine
mam disciplinae veteris externamque Dei legis-
lationem proxime referenda esset: fatendum ta-
men etl, ei neque a Luthero, neque ab reli-
quis, in hac disputatione ita satisfactum fuisse,
vt plane acquiescere potuerit. Nemo enim ei
explicauit, quo sensu Paulus vniuersam legem
Dei omni obligandi vi priuatam dixerit. Scili-
cet verum hic paulio altius latebat, fiebatque
ignoratione diseriminis, quod legislationi exter-
nae cum interna, cumque institutione, hanc
suseitante, intercedit, et ambiguitate vocis vo-
y.og, inde nascente, vt in hac valde memorabili
disputatione ne ad iullam quidem quaestionis
controuersae constitutionem perueniretur. Hinc
nullus sinis erat disputandi, quanquam in ma-
gno de rebus ipsis consensu i). E superiori-
bus intelligi puto, quaestionem illam sic infor-
mandam fuisse: quomodo Paulus, quin fecum
ipfe pugnaret, legem Dei Jcriptam, vna cum
argumento ipsus morali, ob vim damnandi et
cogendi, ipsi propriam, abrogatam pronuncia-
re, huic ipfi vero legi Jcriptae eodem tempore
auctoritatem diurnam, ad Christianos quoque
pertinentem, vfumque falutarem, tribuere po-
tuerit? Sic arctius circumscripta et omni ex
parte constituta quaetiione, iam facilius existi-
mari potest, quomodo tentanda sit conciliatio.
Facilius enim iam intelligitur, caulam abroga-
tionis
i) Plank Gefchictite des protessantisclien Ldirbegriffs,
Vol. V. Tom. I, pag. 69. sqq.