Sylloge commentationum theologicarum (6.1805)

i Cor, XII, 4-ii.

153

riitn diuersitatem vrgere, idque vel verbis 7rgw-
tov, TgiTCV, signisicare; in similitu-
dine etiam ea. qua vtatnr vers. 14 seqq , vrram
corporis partem non in altera contineri sed Tu-
am habere naturam non alterius functionibus
aptam. Quod etsi concedent quodam modo,
qui alia sunt in sententia, respondebunt tamen :
diuersas fuisTe facultates, sed ita colligatas quas-
dam cum aliis, vt non modo iidem ilii Christia-
ni diuersis ornati esfent dotibus, veluti Aposto-
li qui et Aoyov g-oQiois haberent, et vnViv, et
donum medendi morbis, sed i piae etiam dotes
quaedam sine aliis esie non pollent, vt
GjJLCirct, lafJLCCTOJV non absque fide, qua detracta
nihil valerent ad vim morborum frangendam.
Itemque aliis datam fuisse facultatem, non mo-
do, quae sentirent, peregrinorum lingua ex-
primendi, sed eadem quoque interpretandi h. e.
alia reddendi lingua quae auditoribus e sset ver-
nacula, quamquam haec vtraque facultas in aliis,
barbara lingua loquentibus, nequaquam coniun-
cta esset, vt Paullus satis perspicue significat
cap. XIV. 5.. 13. 15 27. et 28. Quid? ea-
demne facultas maior esse poterat in aliquo
quam in ceteris? vt, qui penitius perspexisset
morbi naturam et varietatem , magnamque re-
mediorum copiam in promtu haberet, aut fidei
magnitudine excelleret, varios ant omnis gene-
ris morbos depelleret, alius, quamquam me-
dicus Christianus, non posset. Horum igitur
donorum, parium quidem genere» sed maiori
au t