Sylloge commentationum theologicarum (6.1805)

i Cor. Xll, 4~i/. 157
nisi iudices arbitrosue esie, paene sit extra du-
bitytionem politum, nihil ista sumtione fallacius
est. Quodsi enim versus 28- cap. XIi. prioris
ad Corinthios epistolae ex istius loci et ibi enar-
ratorum comparatione interpretandus est, cum
•RWtexixivxq appellaret Paullus, aeque menti
eius obuersati potuerunt esise jctj3sgtycreig} di-
rectores vel gubernatores v. 2g. atque SvvQtfmeii,
quarum interpretatio in quaeltione et multis,
quas exposuimus, difficultatibus obnoxia est.
Vt autem Ivstii opinionem deserendam atque
jid frequentatam paene omnibus sententiam re-
uertendum putem, mouet me maxime locus is,
ab interpretibus hac in causta disceptanda pae-
ne, vt video, neglectus, qui est apud Marcum
cap. VI, 14, in quo Herodes, apud quem res
a Christo gestae omnium Termonibus percrebuis-
sent, credidisie dicitur, loannem e mortuis rc-<
diisse, proptereaque ENEPFEIN Tclg ATNA-
MEIE ev otvra. In quo perspicuum est, Si/va-
sjieig de prodigiis esse s. admirabilibus, quae
Apostoli fecerint, nam statim hoc dictum sequi-
tur narrationem v. 13., quod auctoritate Chri-
sti daemonia multa expulerint, multosque ae-
grotantes oleo unxerint atque fanauerint, quo
significantur /monet ixfJtdtwv, vt vel sic
nostri ac illius loci stmilitudo appareat. Evs^-
•ySou est: vim suam adhibent s. se produnt.
Namque Iudaei, quod colligere licet e loca
Luc. XVI, 27. 2g.» redeuntes in vitam puta-
bant posse efficere quae nullus mortalium pos-
set.