Sylloge commentationum theologicarum (6.1805)

45

Idumaeorum hijioria.
§. XXIII.
Melius difsicultas resoluitur ex hjpoihesi apud Mosen et
l/raelitas certa, jore vt Israelitae aliquando regem
ejfeni habituri.
Potius dicendum, Mosen hac formula vsum,
quod non ipse solum, sed etiam Israelitae
omnes, qui promisla diuina, Abrahamo, Isaa-
co et lacobo facta, iiue fando acceperant, liue
ex eius Geneli cognouerant, quique eius simui
Deuteronomium lecturi erant, iam certo prae-
sciuerint, fore, vt populus Israeliticus , in Ca-
nanaeam introductus , reges tandem habiturus
esset. Res clara euadet, si quidem animo re-
putemus, tum quae smctisiimis istis patriarchis
praedicta erant, tum quae Moses alibi memo-
riae prodidit. Abrahamo dixerat Deus Gen*
XVII, 6. Faciam te fructum ferve valde valde.,
ac ponam te in gentes, et reges ex te orientur.
pariterque v. 16. Benedicam ei, (Sara effiet-
que in gentes, reges populorum exilia erunt*
idem, implicite saltem , Isaaco irerauerat Gen.,
XXV7 s, 3. Perflare faciam iusiurandum illud„
quod iurmii Abrahamo patri tuo. Plane au-
tem pleneque id consirmauerat lacobo Gen.
XXXV, II. Gens, et gentium turba erit ex te,
et reges e lumbis tuis exibunt. Quae promis-
sa cum hypothesui formauerint de futuris Israe-
ii tarum regibus non vanam, vagam, dubiam
ancipitemque, sed omni modo oi^iOTU^cv, de-
terminatam, ltabilem, certam; hinc isti hypo-
Q 3 theli