Sylloge commentationum theologicarum (6.1805)

diplomat. Ludov. Pii.

301

bi m) fusius egi aJ-que egregia, quae huc spe-
ctant, testimonia recitaui’; ita ea heic repetere,
superuacaneum atque inutile esse, arbitror. Ab
hac consuetudine, quae in Ludouici ingenium
adprime conueniebat, quamuis eum vrnquam
recellilTe nullo sane modo probari queat; nec
tamen huiusmodi formula in diplomate noslro
inuenitur, quod vel hcc nomine falsitatis recte
arguitur. Haec de initio diplomatis sufficiant.
Nec clausula respondet inltitutis Ludouicianae
aetatis. His verbis Ludouicus nomen suum
adiecisse fertur r e°o Ludouicus mijericordia dei
imperator fubfcripsi. Verum enim vero sub-
scriptiones, quae propria regum, aut impera-
torum manu siunt et ipsum nomen exprimunt,
ista tempestate plane ignotae erant; nec vlla
clausula adhibebatur; nili quod aut crucis si-
gnum ; aut nominis monogramma, vel ab ipso
imperatore; vel a cancellariis ; vel notariis ad-
pingeretur, de quibus Lotharius, Ludouici
nostri silius et succesTor, hanc legem tulit, vt
cancellarii electi, boni et veraces, chartas pu-
blicas confcribant ante comitem et fcnbinum et
vicarios eiusnLegantur io. Mauillonivs o),
Io. Nl€. Hertivs p), Gottsr. Leonard. Bav-
DI-
m) DiJJert. de •pietate Ludouici pii §. VII. p. 15. sq.
n,) Conf. Petri Georgisch corp. iur, Germ.
p. 12. 18.
0} De re diplom. lib, Is. cap. IO. §, 7»
p) De /id. diplom, sect, I. §, 13. p. 6lO.