6 Noefselt: interpr. grammat.
videtur referre, illamne priorem, quam supra
commemoraui, significationem formulae: in,
rtjg dXpSettx,; shcti, quae est in accommodatio-
ne animi ac vitae ad Chrijli doctrinam, praese-
ras in loco nostro, an alteram, quam modo il-
lustrabam, quae est in exprimenda veri Chrijlia-
ni natura : hanc tamen, si rem subtilius veli-
mus quaerere, illi praeferendam arbitror. Nam-
que primum illa nullum reddere videtur aut in-
anem sensum. Quodsi enim en tIj? dArjBetxg
eivcii est: Christianam doctrinam moribus expri-
mere, quid hoc est: ex hoc, quod amemus alios
atque sic obsequamur huic doctrinae, intelligi-
tur, nos agendo ei satis facere? quod enim, co-
gnosci ex altero, dicitur, idem illud foret e
quo cognosceretur. Porro in omnibus, quos
enumerauimus, Ioannis locis en rr.g dXqSeixg
elvou, aut si quis alius est similis loquendi mo-
dus, ab illo altero: moribus veram doctrinam
J,'equi, tamquam consequens ab antecedente, aut
id, quod cognoscendum sit, ab eo discernitur,
vnde posilt cognosci, itaque nec hic diuersa li-
cet confundi. Denique, quid, vel verbis, ma-
gis conuenit cum loco nostro, quam Christi di-
ctum Io. XIII, 35., quod Ioannis menti, no-
stra cum scriberet, obuersatum fuisse videtur:
gv raroj yvoea-ovTOti ardvTeg, oti EMOI MA0H-
TAI edv dydnpv eyrjre iv dAKyiKci? , vt
vix dubitari posilt, quo sensu Ioannes nostro in
loco vsus sit illo: in ryg ciArjdeiotg sTvoti.
Neque
videtur referre, illamne priorem, quam supra
commemoraui, significationem formulae: in,
rtjg dXpSettx,; shcti, quae est in accommodatio-
ne animi ac vitae ad Chrijli doctrinam, praese-
ras in loco nostro, an alteram, quam modo il-
lustrabam, quae est in exprimenda veri Chrijlia-
ni natura : hanc tamen, si rem subtilius veli-
mus quaerere, illi praeferendam arbitror. Nam-
que primum illa nullum reddere videtur aut in-
anem sensum. Quodsi enim en tIj? dArjBetxg
eivcii est: Christianam doctrinam moribus expri-
mere, quid hoc est: ex hoc, quod amemus alios
atque sic obsequamur huic doctrinae, intelligi-
tur, nos agendo ei satis facere? quod enim, co-
gnosci ex altero, dicitur, idem illud foret e
quo cognosceretur. Porro in omnibus, quos
enumerauimus, Ioannis locis en rr.g dXqSeixg
elvou, aut si quis alius est similis loquendi mo-
dus, ab illo altero: moribus veram doctrinam
J,'equi, tamquam consequens ab antecedente, aut
id, quod cognoscendum sit, ab eo discernitur,
vnde posilt cognosci, itaque nec hic diuersa li-
cet confundi. Denique, quid, vel verbis, ma-
gis conuenit cum loco nostro, quam Christi di-
ctum Io. XIII, 35., quod Ioannis menti, no-
stra cum scriberet, obuersatum fuisse videtur:
gv raroj yvoea-ovTOti ardvTeg, oti EMOI MA0H-
TAI edv dydnpv eyrjre iv dAKyiKci? , vt
vix dubitari posilt, quo sensu Ioannes nostro in
loco vsus sit illo: in ryg ciArjdeiotg sTvoti.
Neque