Sylloge commentationum theologicarum (7.1806)

8

Noesselt: intevpr. granmat.

/

poenam metuas? sle enim est in alio Ioannis
loco (Euang. c. V, 24.), vbi hunc loquendi
modum interpretatur per illum: slg zoiuiv tx
s^edoti, non indicari s. condemnari♦
Obuia haec quidem et perspicua, hoc ma-
gis autem obscura visa sunt quae sequuntur v.
20. or 1 soiv 5taT«7<vcJ<7X>i fifJLav rt v.cxphicx, quae
admodum vexarunt interpretes, ac potius ab
his vexata fuere. Quodsi enim 0T1 , vt assolet,
vertere velles: quia s etenim, vide quid altero
oti fiet, quod vel sine sensu foret vel omnino
sine caussa additum videretur. Facile se qui-
dem expediunt, qui oti posterius delendum pu-
tant, quod et abest ab Alexandrino codice et
vno alio, omissum quoque in antiquis latinis
versionibus, Itala et Vulgata, itemque in Co-
ptica, sed omissum profecto vel quod a libra-
riis interpretibusque non intelligeretur, vel
quod superuacuum videretur. Sunt tamen, ii-
que bene multi, qui negent, istud oti frustra
et sine sensu positum esse, atque vel pleonas-
mum in vsu huius particulae admittant, vel la-
cunam eam, quam inter oti illud posteriori loco
positum et ea quae sequuntur sumunt, explen-
dam aliquo interiecto enunciato studeant. At-
que illi quidem magnam exemplorum copiam
afferunt, quibus omnino redundare hanc parti-
culam doceant, et similes particulas repeti in
eodem sermone. Quae quidem nec ignoro, nec
similitudinem aliquam infitior, sed eo quidem
sensn