Sylloge commentationum theologicarum (8.1807)

48 £nke: de praecipuis Arianismi
qovtvis licdhexTays hsvyy1C C), hic hdhev.Tiy.u~
txtcv cum appellat, atque /uri tmv toicutuv ri/uot-
gsiv [taSvifjLa.toov existimatum refert d). Neque
dubium est, illorum temporum scriptores in lau-
danda Arii doctrina multo largiores futuros,
nec ieiuna eiusmodi litotite vsuros fuisse, nili
homo haereticus ab iis erat laudandus, cuius
scilicet facundiae tot illecebris instructae ce-
lerem illam et inusitatam opinionis in sectato-
rum animis ad probationem tribuendam esse ob-
scure tantum iignificant, id quod vel ex Sozo-
meni loco modo laudato clarum est Deinde
insunt profecto non exigua ingenii Ariani vesti-
gia in scriptorum eius reliquiis, ab illis, quos
dixi, duumuiris, maxitneque ab Athanasio et
Theodoreto seruatis , quas qui liber a cupidita-
te partium, neque antecaptis opinionibus excoe-
catus legerit, non poterit non illa , vel parum
attentus, animaduertere. Equidem cum lite—
ras eius ad Constantinum Imp. apud Socratem
legerem e) in quibus, exhibita professionis
suae formula, quam Nicaeno Symbolo limi!li-
mam callide magis, quam vere studuit efficere,
de sua atque Euzoii restitutione Imperatorem
rogat; visus milii sum deprehendere tam apta
ad persuadendum argumenta, ingenio et animo
Imperatoris accommodatissima, quae de viri in-
genio
c) Hi/1. Eccles. L, I, c, 5*-
d) ibid. I, 15.
e) 1 c. 1, z(>.