Sylloge commentationum theologicarum (8.1807)

quaedam euangeliorum loca. 111
tionem vel erroris, vel mendacii accusat, quo
plures sunt scriptores, quorum tescimonio idem
confirmatur ; nisi vero reliquos omnes ab vniu3
tantum, Jrenaei seilicet, auctoritate pependisse,
atque hunc vnice secufcoseile, cum LoEFFsiE-
ko p) statuas, aut Epiphaniam certe Marcioui-
tico euangelio ipsum vsum esse neges, ac Ter-
tulliani vnice auctoritatem secutum esse sumas.
Verum conlectura haec vtraque arbitraria nobis
videtur. Tertullianus enim tum Marcionitici
euangelii codicem, cum Antitheses Marcionis
ipse inspexit q), tum inulta habet, quorum
mentionem ne verbo quidem Irenaeus facit, qui
nullum fere r) locum, a Marcione in suo euan-
gelio vel oniisfum, vel mutatum, norninatim
affert, vniuerse tantum de ilio loquens. Orige-
nem vero in Irenaei tantum aut Tertulliani ver-
ba iurasse, non cadit in virum eruditissirmim,
et subsidiis literariis aetatis suae inslructissimum.
Epiphanias denique quomodo Irenaeum vni-
ce secutus esse possit, cum tantam locorum, a
Marcione vel omissorum , vel mutatorum, mul-
titudinem alleget, quorum apud Irenaeum nul-
la omnino fit mentio? Sed idem ne a Tertullia-
no quidem vnice pependisse ita potess, vt ex
Ter-
p) Comment, theol, ed. a Velthvsen etc. Vel. I.
P- 215- sq.
q) Vid. not. rn.
0 Vnum aiferumqne norninatim, quamuis obiter no-
tatum, affert Lib. 1. c. 27. §. 3.