Sylloge commentationum theologicarum (8.1807)

330 Siiskind: symbotae ad illuftr.
su studiosissimus, (Luc. I. 4.N-, Mefsianas Ju-
daeorum notiones atque exspectationes inno-
tuisse, admodum est probabile. Quo polito,
intererat qu> que iliorum, scire, notas s. cha-
racteres Mestiae, inter quos erat origo a Daui-
de atque Abrahamo, competere ipsi illi, quem
Iudaeochristiani Messiam prositerentur, Iefu.-
Marcionem contra, qui alio sensu, quam Lu-
cas, Paulinus erat et lud. isrni aduersarius acer-
rimus. multo minus pretium statuisie Genealo-
giae isti, per se credibile est. Imo eundem
non potui/fe non reiicere hanc Genealogiam,
quae scilicet dogmati de Iesu nequaquam nato
aduersaretur, ex superioribus patet.
5^ Qiiod iam attinet loca, quae alius ge-
neris sunt quam ea de quibus nro. 3. 4. dictum
est, h. e. loca illa, quae, quamuis Lucde.no-
Jlro cum Matthaeo et Marco communia, ita-
que n' in antiquiore quoque euangelio, trium il-
lorum fonte, ex Jiant ia, in Marcionis euange-
lio defuisse/cimus, ivt Luc. X'X. 29-40. XX.
9-18* 37« XXI. ai. aa.)j iiaec quoque Lu-
cas
u) Obiter notamus, Virum doctissimsim , dum bac
argumentatione (cf Obs 3 ) in hoc quoque loco-
rum genere vtitur, quos tamen a Lucae authentico
euangelio abfuijje, igitur non omnibus tribus euan-
geliis communes esse llatuit, /Ibi ipsi non constare,
ac propositionis eiusdem veritarem in eadem argu-
mentatione tum ponere, tum tollere; quod quo.
modo dialecticis praeceptis conueniat, noq vide-
mus.