Sylloge commentationum theologicarum (8.1807)

vertendo notis que illuflrando, 19?

'iKI, tum quidem ego ssultus sui,
substaut. et nihil plane intellexi, vt animal bru-
tum me gessi. TjGV, coram te, te judice.
Sens. cum equidem antea plane inepte iudica-
rem de prouidentia tua atque consiliis, non pot-
eram non tibi animal brutum, rationis vsu de-
stitutum videri.
Ita ego commatis 21 et 22 stnsum consti-
tuo , et Assaphum ad curam anxietatemque. cui
antea sese dederit, respicere puto: quam ip-
sam rationem secutus I\h enthinge egregie
vertit: IVenn fo meine Sede durchbohrt war vo\i
Schmerzen, mein Herz zerrisfen von IVeh —
fo war ich gewifs ohne VerJland etc. At alii
interpretes Dathe, Seiler), haec verba hy-
pothetice de tempore futuro intelligunt ita:
Quodsi in posterum felicitas impiorum mihi rur-
sus bilem moueret, atque molestiam dolorem-
que crearet, tum stupidus essem. Absit! nul-
lo vnquam tempore hanc stultitiam prodam ! —
Sed, ex meo quidem sensu, multo aptius poe-
ta meminit prioris erroris et praecipitantiae
suae, ob eamque grauiter sibi succenset; nunc
vero, tam certam iirmamque persuasionem na-
ctus de prouidentia Dei iustisiima, ne suspica-
tur quidem, se vnquam ad ista dubia illamque
animi aegritudinem relabi posse; tantum abest,
vt eam iam nunc cum tanta animi commotione
ac tam graui detestatione coromemorasse videa-
tur.— Denique nonnulli, vt Moses Menoe>
LI-