Sylloge commentationum theologicarum (8.1807)

s36 C. B. Midi adis; de antiquitatibus
tanti non esse videntur, quin nobis etiamnum
Bocharti sententia se prae aliis probet. Porro
ahuahamvs arborum culturae vacauit, coli.
Gen. XXI, 33. vbi de illo dicitur: Et planta-
uit eschel apud Beerfabe, et inuoca-
nit ibi nomen domini Dei aeterni. Quid vero
est illud Efchel? r. ion a coniectauit, idem
forte significare ac Arab. cum Tau rapha-
to, nempe arborem Tamarici fimilem. Idem
adprobauit Golivs Lex. Arab. sub hac voce, ad-
dens, arborem illam, docente Zamafcheri, acu-
leatam efse, et in rectum adfurgere, ex ligno
autem paropfides et pocula confici. Ast Da vidi
Kimcitio est nomen genericum, quod omnem
arborem, et collectiue arboretum denotet. Ei
suffragatur Matth. Hillervs 1. c. p. 80. tum
quod Efchel in loco parallelo dicatur quer-
cus , seu quercetum, coli. 1 Sam. XXX!, 13.
cum I Chron. X, 12. vnde consequatur,
generale nomen esse, quod et quercum notio-
nis suae ambitu comprehendat; tum quod non
intelligatur, quid caussae habuerit Abrahamus,
quare Tamaricem, vilem arbusculam, et sco-
pis tantum vtilem , plantaret. Quae rationes
vt non omnino nullius sunt ponderis ; ita lecto-
ri vlterius perpendendum relinquimus, anne po-
tius 'iWN Efchel sit deformatum ab"V£*N Efcher,
mutato ob euphoniam Lamed finali in Refch,
sicuti 'THfl vrtica a lim, cadauer a
cetera? Quomodo ‘‘WM idem valiturum
«sset, ac «TON /aerum nemus, seu lucus. Sic
cer-